ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္
ဆက္သြယ္ေရးေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္း လုပ္ကုိင္ရန္ လုိင္စင္ေလွ်ာက္ထားသည့္
ႏိုင္ငံတကာ ကုမၸဏီေပါင္း ၉ဝေက်ာ္ထဲမွ ၁၂ ခုကုိ ဆန္ကာတင္ ေရြးခ်ယ္ထားသည္။
လုပ္ပုိင္ခြင့္ ရမည့္ ကုမၸဏီ ႏွစ္ခုကုိ ထုိအထဲမွ ေရြးခ်ယ္မည္ျဖစ္ရာ မည္သူ လုပ္ပုိင္ခြင့္ရမည္ကုိ ဇြန္လ ၂၇ရက္ေန႔တြင္ သိရမည္ ျဖစ္သည္။
(ဓာတ္ပုံ - ေဂ်ပုိင္/ဧရာဝတီ)
ေရြးခ်ယ္ခံရသည့္ ကုမၸဏီသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဆက္သြယ္ေရး ေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းကို ၁၅ ႏွစ္ လုပ္ကိုင္ခြင့္လိုင္စင္ရရွိမည္ျဖစ္သည္။
ဆန္ကာတင္ စာရင္းထဲတြင္ ပါဝင္သည့္ MTN ကုမၸဏီသည္ ဆက္သြယ္ေရးေစ်းကြက္အတြင္းသို႔ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံ၏ ဒုတိယေျမာက္ ဆယ္လူလာဖုန္းကြန္ရက္အျဖစ္ ၁၉၉၄ တြင္ စတင္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ လက္ရွိတြင္ သံုးစြဲသူေပါင္း ၁၉၅ ဒႆမ ၄ သန္းကို ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးေနေၾကာင္း သိရသည္။
ဧရာဝတီ သတင္းေထာက္ ျမတ္စုမြန္ ႏွင့္ မၾကာေသးမီက ေတြ႔ဆုံရာတြင္ MTN ၏ အမႈေဆာင္ေစ်းကြက္ အရာရွိ Mr. Serame Taukobong က ၎တုိ႔ကုမၸဏီ၏ လုပ္ငန္းမ်ား၊ ျမန္မာျပည္အတြင္း ၎တုိ႔၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားအေၾကာင္း ေျပာျပခ့ဲသည္။
ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းထားသည္မ်ားကုိ ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။
ေမး- ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဆက္သြယ္ေရးေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ကိုင္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ MTN အေနနဲ႔ ဘာေတြလုပ္ဖုိ႔ အစီအစဥ္ ရိွသလဲ။
ေျဖ- အခ်က္ ၃ခ်က္ ရွိပါတယ္။ ပထမတစ္ခု အေနနဲ႔ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ ဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္ေတြရေအာင္ တာဝါတိုင္ေတြ တည္ေဆာက္တာ လုပ္မယ္။ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေတြမွာတင္ မဟုတ္ဘဲ၊ တစ္ႏိုင္ငံလံုးကို အျမန္ဆံုးရေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။
နည္းပညာလည္းရွိတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ လူတန္းစားမေရြး အားလံုး ဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္ေတြရေအာင္ ျမန္ႏိုင္သမွ်ျမန္ျမန္ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။
ဒုတိယအခ်က္က ဘယ္ေနရာပဲသြားသြား ဒီဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္ေတြရေအာင္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မသံုးတဲ့ အီလက္ထေရာနစ္ ေငြျဖည့္ကဒ္စနစ္ကို သံုးစြဲသူေတြအတြက္ ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္တယ္။
တတိယအခ်က္ကေတာ့ အဲဒီလို အျမန္ဆံုးလုပ္တဲ့ေနရာမွာ လူထုဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းေတြေပးဖို႔အတြက္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ Call Center ေတြ ေထာင္မယ္။
အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ ဆက္သြယ္ေရး အရည္အေသြး၊ ျဖန္႔ခ်ိေရးနဲ႔ ဝန္ေဆာင္မႈပဲ။
တစ္ႏုိင္ငံလံုး ကြန္ရက္ခ်ိတ္ဆက္မႈ လုပ္ငန္းေတြ လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ျပည္တြင္းလုပ္သားအင္အားကို အျပည့္အဝ သံုးသြားမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ အလုပ္ အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြေပးႏိုင္မယ္။
ပညာေရးပိုင္းမွာ ေက်ာင္းေတြတစ္ေက်ာင္းနဲ႔တစ္ေက်ာင္း ဆက္သြယ္လို႔ရေအာင္ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ အင္တာနက္ေတြ၊ ဝိုင္ဖိုင္စနစ္ေတြ တပ္ဆင္ေပးႏိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြန္ျပဴတာေတြ လွဴေပးႏိုင္တယ္။ ေနာက္ၿပီး အီလက္ထေရာနစ္ စာၾကည့္တိုက္ေတြ လုပ္ေပးလို႔ရတယ္။
ကုလသမဂၢက သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပညာေရးေရးအဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြအတိုင္း ဘယ္ေနရာေတြကို ေထာက္ပံ့ေပးရမယ္ဆိုတာ UN နဲ႔ေပါင္းၿပီး လုပ္ေပးမယ္။
က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ MTN အကယ္ဒမီဆိုတာရွိတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းကေနၿပီးေတာ့ နည္းပညာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အသိပညာေတြကို သင္ေပးတယ္။
လုပ္ငန္းလိုင္စင္ရမယ္ဆိုရင္ ဒါေတြလုပ္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔မွာ စီမံကိန္းဆြဲထားၿပီးသားရွိတယ္။
ကုမၸဏီအေသးစား၊အလတ္စားေတြကို ျမန္ျမန္ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ ပူးေပါင္းလက္တြဲေခၚေပးႏုိင္တယ္။
လုပ္ငန္းမွာ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြကို ျပည္တြင္းမွာပဲ တတ္ႏိုင္သမွ် ထုတ္မွာျဖစ္လို႔ ျပည္တြင္းကလူေတြ၊ ကုမၸဏီေသးေတြ ဝင္ေငြရေစမယ္။
က်န္းမာေရးပိုင္းမွာ NGO ေတြနဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး၊ အီလက္ထေရာနစ္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈစနစ္ေတြ လုပ္တာမ်ိဳး၊
ေဆးဝါးကုသေရးနဲ႔႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာေတြလိုအပ္လဲဆိုတာဆက္သြယ္ေပးၿပီး၊ လိုအပ္တာေတြမွာေပးတာမ်ိဳး၊ ႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ေဆးရံုေတြအခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ေပးတာမ်ိဳးေတြလုပ္မယ္။
ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲေတြကို ပံ့ပိုးေပးတာမ်ိဳးလုပ္မယ္။ အာဖရိကမွာလုပ္သြားတဲ့ ကမၻာ့ဖလားပြဲကို က်ေနာ္တို႔ ပါဝင္ပံ့ပိုးေပးခဲ့တယ္။
ေမး- ဆိုလိုတာက ဆက္သြယ္ေရးေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းေတြနဲ႔အတူ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြကို တြဲလုပ္သြားမယ္ဆိုတဲ့သေဘာေပါ့။
ေျဖ- ဟုတ္တာေပါ့။ လုပ္ငန္းစလို႔ တာဝါတိုင္ေတြ စ တည္ေဆာက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္တည္းမွာပဲ တခါတည္း တြဲသြားမွာ။ MTN ေက်ာင္းရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြကိုလည္း တခါတည္း တြဲလုပ္သြားမယ္။
ေမး- အဲလိုလုပ္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္ကေန စတင္လုပ္မလဲ၊ ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြရွိမယ္လို႔ မွ်ာ္လင့္ထားသလဲ။
ေျဖ- လုပ္ကိုင္ခြင့္မက်ခင္ကတည္းက က်ေနာ္တို႔က ျပင္ဆင္ထားၿပီးသားပါ။ ေအာ္ပေရးရွင္းကို စလုပ္ႏုိင္ေနပါၿပီ။ အခက္အခဲအေနနဲ႔ေတာ့ မရွိႏိုင္ဘူး ထင္ပါတယ္။ အျခားႏိုင္ငံေတြမွာလည္း လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။
လွ်ပ္စစ္မီးမရွိတဲ့ေနရာေတြမွာ အျမန္ဆံုးဘယ္လိုုလုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ နည္းပညာေတြ ရွိၿပီးသားပါ။
မီးရွိတဲ့ေနရာေတြမွာလည္း အျမန္ဆံုး ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ေတြ ရွိၿပီးသားပါ။
အေတြ႔အႀကံဳေတြရွိတဲ့အတြက္ အခက္အခဲေတြကို ဘယ္လို ေက်ာ္လႊားမယ္ဆိုတဲ့ စီမံကိန္းေတြရွိၿပီးသားပါ။
အဓိကအခ်က္ကေတာ့ ျပည္တြင္းက ပါတနာေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး လုပ္မွာျဖစ္လို႔ အခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္လႊားႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြက အေရးႀကီးပါတယ္။
ဥပမာ- ရဝမ္ဒါနဲ႔ အာဖကန္နစၥတန္လို ေနရာမ်ိဳး ေတြမွာ အရမ္းခက္ခဲတဲ့ ေတာေတာင္ဧရိယာေတြမွာေတာင္ ဟယ္လီေကာ္ပတာေတြသံုးၿပီး အေျခခံအေဆာက္အအံုေတြလုပ္မယ့္ ပစၥည္းေတြ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ရတာေတြ ရွိဖူးတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ဒီေလာက္ အခက္အခဲမရွိႏိုင္ပါဘူး။
ေမး- ျမန္မာႏုိင္ငံကိုလုပ္ဖို႔အတြက္ ဘာေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္တာလဲ။
ေျဖ- ျမန္မာမွာ အျခားႏိုင္ငံေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ လူဦးေရက ႀကီးမားတဲ့ေစ်းကြက္ႀကီးတစ္ခုပဲ။ ဒါေပမယ့္ တယ္လီဖုန္းကို ကိုင္ႏိုင္တဲ့ လူက ႏိုင္ငံလူဦးေရရဲ႕
၉ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ ရွိတယ္။ အဲေလာက္ပဲ ရွိေသးတဲ့အေနအထားမွာ လုပ္လို႔ရမယ့္ အခြင့္အလမ္းေတြအမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက က်ေနာ္တို႔က တိုးတက္ၿပီးသားႏုိင္ငံေတြမွာ လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလို မတိုးတက္ေသးတဲ့ ႏုိင္ငံေတြကို တိုးတက္သြားေအာင္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ကၽြမ္းက်င္တဲ့အတြက္ ဒီႏိုင္ငံကို ေဇာက္ခ်ၿပီးဝင္လာတာ။
လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အျခားႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနအထားနဲ႔က ကြက္တိေလာက္သြားတူေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဟိုမွာက ပိုဆုိးတယ္။ ဒီမွာ အားသာခ်က္ေတြရွိတယ္။
ေမး- ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက လုပ္သားအင္အားေတြကိုသံုးမယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ထိ အလုပ္ေပးႏိုင္မယ္ထင္သလဲ။
ေျဖ- ၈ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းကေန ၉ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ေတြရဲ႕ လုပ္သားအင္အားကို အသံုးျပဳမယ္။
ဒါမွလည္း အခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္မယ္။
အာဖရိကမွာလုပ္ခဲ့တုန္းကလည္း ျပည္တြင္းက အလုပ္သမားေတြပဲ သံုးခဲ့တယ္။
ေမး- ဒီႏိုင္ငံမွာ လုပ္တဲ့အတြက္ ကုမၸဏီအေနနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္သေလာက္ရႏိုင္မယ္ထင္လား။
ေျဖ- က်ေနာ္တို႔က ၁၉၉၄ကတည္းက ဆက္သြယ္ေရးေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းကို လုပ္လာတာျဖစ္လို႔ အျခားႏိုင္ငံ ၂၂ႏိုင္ငံမွာ ရခဲ့တဲ့အေတြ႔အႀကံဳေတြကို အေျခခံၿပီး လုပ္မယ္။ အဲလိုလုပ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံက အေတြ႔အႀကံဳေတြကိုလည္း ထပ္ရႏုိင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။
ေမး- ေငြ ပမာဏ ဘယ္ေလာက္ ရင္းႏွီးျမွဳတ္ႏွံသြားဖို႔ စီစဥ္ထားသလဲ။
ေျဖ- ေလွ်ာက္လႊာတင္ေနတုန္းအခ်ိန္ျဖစ္လို႔ ဒါကိုေျပာလို႔ မျဖစ္ႏုိင္ေသးပါဘူး။ အီရန္မွာဆိုရင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၆၉ သန္းကို သံုးၿပီး ၆လအတြင္း လုပ္ခဲ့တယ္။
၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္မွာလည္း ႏိုင္ဂ်ီးရီးယားမွာ ေဒၚလာ ၁ ဘီလီယံ သံုးၿပီး အေျခခံတည္ေဆာက္မႈလုပ္ငန္းေတြခ်ည္းပဲ လုပ္ခဲ့တယ္။
အဲဒါကိုၾကည့္ရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘယ္ေလာက္ ရင္းႏွီးျမွဳတ္ႏွံမယ္ဆိုတာ ခန္႔မွန္းလို႔ရပါတယ္။
ေမး- ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးနဲ႔ လူမႈေရးပိုင္းေတြမွာလည္း လုပ္သြားမယ္ဆိုေပမယ့္ တကယ္လို႔မ်ား MTN အေနနဲ႔ လုပ္ငန္းလိုင္စင္မရဘူးဆိုရင္ အဲဒါေတြကို ဘယ္လိုမ်ိဳးဆက္လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ရွိသလဲ။
ေျဖ- ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အက်ယ္အဝန္းအတိုင္းအတာနဲ႔ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ လုပ္ငန္းလိုင္စင္မရဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ေရွ႕ဆက္လုပ္လို႔ရမယ့္ လုပ္ငန္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
ဒီ ... မိုဘိုင္းလုပ္ငန္း မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အျခားဟာေတြ လုပ္လို႔ရေသးတာ ရွိတယ္။ အင္တာနက္ဝန္ေဆာင္မႈေပးလို႔ရတာေတြ ရွိေသးတယ္။
ႏုိင္ငံတခ်ဳိ႕မွာ အဲလိုလုပ္ငန္းေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းလိုင္စင္ကိုမရလည္း ဒီထဲမွာ ဝင္ၿပီးေတာ့ လုပ္ကို လုပ္မွာပါ။
လုပ္ပုိင္ခြင့္ ရမည့္ ကုမၸဏီ ႏွစ္ခုကုိ ထုိအထဲမွ ေရြးခ်ယ္မည္ျဖစ္ရာ မည္သူ လုပ္ပုိင္ခြင့္ရမည္ကုိ ဇြန္လ ၂၇ရက္ေန႔တြင္ သိရမည္ ျဖစ္သည္။
(ဓာတ္ပုံ - ေဂ်ပုိင္/ဧရာဝတီ)
ေရြးခ်ယ္ခံရသည့္ ကုမၸဏီသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဆက္သြယ္ေရး ေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းကို ၁၅ ႏွစ္ လုပ္ကိုင္ခြင့္လိုင္စင္ရရွိမည္ျဖစ္သည္။
ဆန္ကာတင္ စာရင္းထဲတြင္ ပါဝင္သည့္ MTN ကုမၸဏီသည္ ဆက္သြယ္ေရးေစ်းကြက္အတြင္းသို႔ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံ၏ ဒုတိယေျမာက္ ဆယ္လူလာဖုန္းကြန္ရက္အျဖစ္ ၁၉၉၄ တြင္ စတင္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ လက္ရွိတြင္ သံုးစြဲသူေပါင္း ၁၉၅ ဒႆမ ၄ သန္းကို ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးေနေၾကာင္း သိရသည္။
ဧရာဝတီ သတင္းေထာက္ ျမတ္စုမြန္ ႏွင့္ မၾကာေသးမီက ေတြ႔ဆုံရာတြင္ MTN ၏ အမႈေဆာင္ေစ်းကြက္ အရာရွိ Mr. Serame Taukobong က ၎တုိ႔ကုမၸဏီ၏ လုပ္ငန္းမ်ား၊ ျမန္မာျပည္အတြင္း ၎တုိ႔၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားအေၾကာင္း ေျပာျပခ့ဲသည္။
ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းထားသည္မ်ားကုိ ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။
ေမး- ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဆက္သြယ္ေရးေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ကိုင္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ MTN အေနနဲ႔ ဘာေတြလုပ္ဖုိ႔ အစီအစဥ္ ရိွသလဲ။
ေျဖ- အခ်က္ ၃ခ်က္ ရွိပါတယ္။ ပထမတစ္ခု အေနနဲ႔ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ ဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္ေတြရေအာင္ တာဝါတိုင္ေတြ တည္ေဆာက္တာ လုပ္မယ္။ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေတြမွာတင္ မဟုတ္ဘဲ၊ တစ္ႏိုင္ငံလံုးကို အျမန္ဆံုးရေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။
နည္းပညာလည္းရွိတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ လူတန္းစားမေရြး အားလံုး ဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္ေတြရေအာင္ ျမန္ႏိုင္သမွ်ျမန္ျမန္ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။
ဒုတိယအခ်က္က ဘယ္ေနရာပဲသြားသြား ဒီဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္ေတြရေအာင္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မသံုးတဲ့ အီလက္ထေရာနစ္ ေငြျဖည့္ကဒ္စနစ္ကို သံုးစြဲသူေတြအတြက္ ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္တယ္။
တတိယအခ်က္ကေတာ့ အဲဒီလို အျမန္ဆံုးလုပ္တဲ့ေနရာမွာ လူထုဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းေတြေပးဖို႔အတြက္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ Call Center ေတြ ေထာင္မယ္။
အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ ဆက္သြယ္ေရး အရည္အေသြး၊ ျဖန္႔ခ်ိေရးနဲ႔ ဝန္ေဆာင္မႈပဲ။
တစ္ႏုိင္ငံလံုး ကြန္ရက္ခ်ိတ္ဆက္မႈ လုပ္ငန္းေတြ လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ျပည္တြင္းလုပ္သားအင္အားကို အျပည့္အဝ သံုးသြားမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ အလုပ္ အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြေပးႏိုင္မယ္။
ပညာေရးပိုင္းမွာ ေက်ာင္းေတြတစ္ေက်ာင္းနဲ႔တစ္ေက်ာင္း ဆက္သြယ္လို႔ရေအာင္ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ အင္တာနက္ေတြ၊ ဝိုင္ဖိုင္စနစ္ေတြ တပ္ဆင္ေပးႏိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြန္ျပဴတာေတြ လွဴေပးႏိုင္တယ္။ ေနာက္ၿပီး အီလက္ထေရာနစ္ စာၾကည့္တိုက္ေတြ လုပ္ေပးလို႔ရတယ္။
ကုလသမဂၢက သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပညာေရးေရးအဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြအတိုင္း ဘယ္ေနရာေတြကို ေထာက္ပံ့ေပးရမယ္ဆိုတာ UN နဲ႔ေပါင္းၿပီး လုပ္ေပးမယ္။
က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ MTN အကယ္ဒမီဆိုတာရွိတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းကေနၿပီးေတာ့ နည္းပညာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အသိပညာေတြကို သင္ေပးတယ္။
လုပ္ငန္းလိုင္စင္ရမယ္ဆိုရင္ ဒါေတြလုပ္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔မွာ စီမံကိန္းဆြဲထားၿပီးသားရွိတယ္။
ကုမၸဏီအေသးစား၊အလတ္စားေတြကို ျမန္ျမန္ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ ပူးေပါင္းလက္တြဲေခၚေပးႏုိင္တယ္။
လုပ္ငန္းမွာ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြကို ျပည္တြင္းမွာပဲ တတ္ႏိုင္သမွ် ထုတ္မွာျဖစ္လို႔ ျပည္တြင္းကလူေတြ၊ ကုမၸဏီေသးေတြ ဝင္ေငြရေစမယ္။
က်န္းမာေရးပိုင္းမွာ NGO ေတြနဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး၊ အီလက္ထေရာနစ္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈစနစ္ေတြ လုပ္တာမ်ိဳး၊
ေဆးဝါးကုသေရးနဲ႔႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာေတြလိုအပ္လဲဆိုတာဆက္သြယ္ေပးၿပီး၊ လိုအပ္တာေတြမွာေပးတာမ်ိဳး၊ ႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ေဆးရံုေတြအခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ေပးတာမ်ိဳးေတြလုပ္မယ္။
ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲေတြကို ပံ့ပိုးေပးတာမ်ိဳးလုပ္မယ္။ အာဖရိကမွာလုပ္သြားတဲ့ ကမၻာ့ဖလားပြဲကို က်ေနာ္တို႔ ပါဝင္ပံ့ပိုးေပးခဲ့တယ္။
ေမး- ဆိုလိုတာက ဆက္သြယ္ေရးေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းေတြနဲ႔အတူ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြကို တြဲလုပ္သြားမယ္ဆိုတဲ့သေဘာေပါ့။
ေျဖ- ဟုတ္တာေပါ့။ လုပ္ငန္းစလို႔ တာဝါတိုင္ေတြ စ တည္ေဆာက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္တည္းမွာပဲ တခါတည္း တြဲသြားမွာ။ MTN ေက်ာင္းရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြကိုလည္း တခါတည္း တြဲလုပ္သြားမယ္။
ေမး- အဲလိုလုပ္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္ကေန စတင္လုပ္မလဲ၊ ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြရွိမယ္လို႔ မွ်ာ္လင့္ထားသလဲ။
ေျဖ- လုပ္ကိုင္ခြင့္မက်ခင္ကတည္းက က်ေနာ္တို႔က ျပင္ဆင္ထားၿပီးသားပါ။ ေအာ္ပေရးရွင္းကို စလုပ္ႏုိင္ေနပါၿပီ။ အခက္အခဲအေနနဲ႔ေတာ့ မရွိႏိုင္ဘူး ထင္ပါတယ္။ အျခားႏိုင္ငံေတြမွာလည္း လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။
လွ်ပ္စစ္မီးမရွိတဲ့ေနရာေတြမွာ အျမန္ဆံုးဘယ္လိုုလုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ နည္းပညာေတြ ရွိၿပီးသားပါ။
မီးရွိတဲ့ေနရာေတြမွာလည္း အျမန္ဆံုး ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ေတြ ရွိၿပီးသားပါ။
အေတြ႔အႀကံဳေတြရွိတဲ့အတြက္ အခက္အခဲေတြကို ဘယ္လို ေက်ာ္လႊားမယ္ဆိုတဲ့ စီမံကိန္းေတြရွိၿပီးသားပါ။
အဓိကအခ်က္ကေတာ့ ျပည္တြင္းက ပါတနာေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး လုပ္မွာျဖစ္လို႔ အခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္လႊားႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြက အေရးႀကီးပါတယ္။
ဥပမာ- ရဝမ္ဒါနဲ႔ အာဖကန္နစၥတန္လို ေနရာမ်ိဳး ေတြမွာ အရမ္းခက္ခဲတဲ့ ေတာေတာင္ဧရိယာေတြမွာေတာင္ ဟယ္လီေကာ္ပတာေတြသံုးၿပီး အေျခခံအေဆာက္အအံုေတြလုပ္မယ့္ ပစၥည္းေတြ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ရတာေတြ ရွိဖူးတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ဒီေလာက္ အခက္အခဲမရွိႏိုင္ပါဘူး။
ေမး- ျမန္မာႏုိင္ငံကိုလုပ္ဖို႔အတြက္ ဘာေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္တာလဲ။
ေျဖ- ျမန္မာမွာ အျခားႏိုင္ငံေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ လူဦးေရက ႀကီးမားတဲ့ေစ်းကြက္ႀကီးတစ္ခုပဲ။ ဒါေပမယ့္ တယ္လီဖုန္းကို ကိုင္ႏိုင္တဲ့ လူက ႏိုင္ငံလူဦးေရရဲ႕
၉ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ ရွိတယ္။ အဲေလာက္ပဲ ရွိေသးတဲ့အေနအထားမွာ လုပ္လို႔ရမယ့္ အခြင့္အလမ္းေတြအမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက က်ေနာ္တို႔က တိုးတက္ၿပီးသားႏုိင္ငံေတြမွာ လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလို မတိုးတက္ေသးတဲ့ ႏုိင္ငံေတြကို တိုးတက္သြားေအာင္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ကၽြမ္းက်င္တဲ့အတြက္ ဒီႏိုင္ငံကို ေဇာက္ခ်ၿပီးဝင္လာတာ။
လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အျခားႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနအထားနဲ႔က ကြက္တိေလာက္သြားတူေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဟိုမွာက ပိုဆုိးတယ္။ ဒီမွာ အားသာခ်က္ေတြရွိတယ္။
ေမး- ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက လုပ္သားအင္အားေတြကိုသံုးမယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ထိ အလုပ္ေပးႏိုင္မယ္ထင္သလဲ။
ေျဖ- ၈ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းကေန ၉ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ေတြရဲ႕ လုပ္သားအင္အားကို အသံုးျပဳမယ္။
ဒါမွလည္း အခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္မယ္။
အာဖရိကမွာလုပ္ခဲ့တုန္းကလည္း ျပည္တြင္းက အလုပ္သမားေတြပဲ သံုးခဲ့တယ္။
ေမး- ဒီႏိုင္ငံမွာ လုပ္တဲ့အတြက္ ကုမၸဏီအေနနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္သေလာက္ရႏိုင္မယ္ထင္လား။
ေျဖ- က်ေနာ္တို႔က ၁၉၉၄ကတည္းက ဆက္သြယ္ေရးေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းကို လုပ္လာတာျဖစ္လို႔ အျခားႏိုင္ငံ ၂၂ႏိုင္ငံမွာ ရခဲ့တဲ့အေတြ႔အႀကံဳေတြကို အေျခခံၿပီး လုပ္မယ္။ အဲလိုလုပ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံက အေတြ႔အႀကံဳေတြကိုလည္း ထပ္ရႏုိင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။
ေမး- ေငြ ပမာဏ ဘယ္ေလာက္ ရင္းႏွီးျမွဳတ္ႏွံသြားဖို႔ စီစဥ္ထားသလဲ။
ေျဖ- ေလွ်ာက္လႊာတင္ေနတုန္းအခ်ိန္ျဖစ္လို႔ ဒါကိုေျပာလို႔ မျဖစ္ႏုိင္ေသးပါဘူး။ အီရန္မွာဆိုရင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၆၉ သန္းကို သံုးၿပီး ၆လအတြင္း လုပ္ခဲ့တယ္။
၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္မွာလည္း ႏိုင္ဂ်ီးရီးယားမွာ ေဒၚလာ ၁ ဘီလီယံ သံုးၿပီး အေျခခံတည္ေဆာက္မႈလုပ္ငန္းေတြခ်ည္းပဲ လုပ္ခဲ့တယ္။
အဲဒါကိုၾကည့္ရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘယ္ေလာက္ ရင္းႏွီးျမွဳတ္ႏွံမယ္ဆိုတာ ခန္႔မွန္းလို႔ရပါတယ္။
ေမး- ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးနဲ႔ လူမႈေရးပိုင္းေတြမွာလည္း လုပ္သြားမယ္ဆိုေပမယ့္ တကယ္လို႔မ်ား MTN အေနနဲ႔ လုပ္ငန္းလိုင္စင္မရဘူးဆိုရင္ အဲဒါေတြကို ဘယ္လိုမ်ိဳးဆက္လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ရွိသလဲ။
ေျဖ- ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အက်ယ္အဝန္းအတိုင္းအတာနဲ႔ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ လုပ္ငန္းလိုင္စင္မရဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ေရွ႕ဆက္လုပ္လို႔ရမယ့္ လုပ္ငန္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
ဒီ ... မိုဘိုင္းလုပ္ငန္း မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အျခားဟာေတြ လုပ္လို႔ရေသးတာ ရွိတယ္။ အင္တာနက္ဝန္ေဆာင္မႈေပးလို႔ရတာေတြ ရွိေသးတယ္။
ႏုိင္ငံတခ်ဳိ႕မွာ အဲလိုလုပ္ငန္းေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းလိုင္စင္ကိုမရလည္း ဒီထဲမွာ ဝင္ၿပီးေတာ့ လုပ္ကို လုပ္မွာပါ။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္
ဆက္သြယ္ေရးေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္း လုပ္ကုိင္ရန္ လုိင္စင္ေလွ်ာက္ထားသည့္
ႏိုင္ငံတကာ ကုမၸဏီေပါင္း ၉ဝေက်ာ္ထဲမွ ၁၂ ခုကုိ ဆန္ကာတင္ ေရြးခ်ယ္ထားသည္။
လုပ္ပုိင္ခြင့္ ရမည့္ ကုမၸဏီ ႏွစ္ခုကုိ ထုိအထဲမွ ေရြးခ်ယ္မည္ျဖစ္ရာ မည္သူ လုပ္ပုိင္ခြင့္ရမည္ကုိ ဇြန္လ ၂၇ရက္ေန႔တြင္ သိရမည္ ျဖစ္သည္။
(ဓာတ္ပုံ - ေဂ်ပုိင္/ဧရာဝတီ)
ေရြးခ်ယ္ခံရသည့္ ကုမၸဏီသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဆက္သြယ္ေရး ေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းကို ၁၅ ႏွစ္ လုပ္ကိုင္ခြင့္လိုင္စင္ရရွိမည္ျဖစ္သည္။
ဆန္ကာတင္ စာရင္းထဲတြင္ ပါဝင္သည့္ MTN ကုမၸဏီသည္ ဆက္သြယ္ေရးေစ်းကြက္အတြင္းသို႔ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံ၏ ဒုတိယေျမာက္ ဆယ္လူလာဖုန္းကြန္ရက္အျဖစ္ ၁၉၉၄ တြင္ စတင္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ လက္ရွိတြင္ သံုးစြဲသူေပါင္း ၁၉၅ ဒႆမ ၄ သန္းကို ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးေနေၾကာင္း သိရသည္။
ဧရာဝတီ သတင္းေထာက္ ျမတ္စုမြန္ ႏွင့္ မၾကာေသးမီက ေတြ႔ဆုံရာတြင္ MTN ၏ အမႈေဆာင္ေစ်းကြက္ အရာရွိ Mr. Serame Taukobong က ၎တုိ႔ကုမၸဏီ၏ လုပ္ငန္းမ်ား၊ ျမန္မာျပည္အတြင္း ၎တုိ႔၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားအေၾကာင္း ေျပာျပခ့ဲသည္။
ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းထားသည္မ်ားကုိ ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။
ေမး- ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဆက္သြယ္ေရးေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ကိုင္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ MTN အေနနဲ႔ ဘာေတြလုပ္ဖုိ႔ အစီအစဥ္ ရိွသလဲ။
ေျဖ- အခ်က္ ၃ခ်က္ ရွိပါတယ္။ ပထမတစ္ခု အေနနဲ႔ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ ဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္ေတြရေအာင္ တာဝါတိုင္ေတြ တည္ေဆာက္တာ လုပ္မယ္။ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေတြမွာတင္ မဟုတ္ဘဲ၊ တစ္ႏိုင္ငံလံုးကို အျမန္ဆံုးရေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။
နည္းပညာလည္းရွိတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ လူတန္းစားမေရြး အားလံုး ဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္ေတြရေအာင္ ျမန္ႏိုင္သမွ်ျမန္ျမန္ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။
ဒုတိယအခ်က္က ဘယ္ေနရာပဲသြားသြား ဒီဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္ေတြရေအာင္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မသံုးတဲ့ အီလက္ထေရာနစ္ ေငြျဖည့္ကဒ္စနစ္ကို သံုးစြဲသူေတြအတြက္ ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္တယ္။
တတိယအခ်က္ကေတာ့ အဲဒီလို အျမန္ဆံုးလုပ္တဲ့ေနရာမွာ လူထုဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းေတြေပးဖို႔အတြက္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ Call Center ေတြ ေထာင္မယ္။
အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ ဆက္သြယ္ေရး အရည္အေသြး၊ ျဖန္႔ခ်ိေရးနဲ႔ ဝန္ေဆာင္မႈပဲ။
တစ္ႏုိင္ငံလံုး ကြန္ရက္ခ်ိတ္ဆက္မႈ လုပ္ငန္းေတြ လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ျပည္တြင္းလုပ္သားအင္အားကို အျပည့္အဝ သံုးသြားမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ အလုပ္ အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြေပးႏိုင္မယ္။
ပညာေရးပိုင္းမွာ ေက်ာင္းေတြတစ္ေက်ာင္းနဲ႔တစ္ေက်ာင္း ဆက္သြယ္လို႔ရေအာင္ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ အင္တာနက္ေတြ၊ ဝိုင္ဖိုင္စနစ္ေတြ တပ္ဆင္ေပးႏိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြန္ျပဴတာေတြ လွဴေပးႏိုင္တယ္။ ေနာက္ၿပီး အီလက္ထေရာနစ္ စာၾကည့္တိုက္ေတြ လုပ္ေပးလို႔ရတယ္။
ကုလသမဂၢက သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပညာေရးေရးအဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြအတိုင္း ဘယ္ေနရာေတြကို ေထာက္ပံ့ေပးရမယ္ဆိုတာ UN နဲ႔ေပါင္းၿပီး လုပ္ေပးမယ္။
က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ MTN အကယ္ဒမီဆိုတာရွိတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းကေနၿပီးေတာ့ နည္းပညာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အသိပညာေတြကို သင္ေပးတယ္။
လုပ္ငန္းလိုင္စင္ရမယ္ဆိုရင္ ဒါေတြလုပ္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔မွာ စီမံကိန္းဆြဲထားၿပီးသားရွိတယ္။
ကုမၸဏီအေသးစား၊အလတ္စားေတြကို ျမန္ျမန္ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ ပူးေပါင္းလက္တြဲေခၚေပးႏုိင္တယ္။
လုပ္ငန္းမွာ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြကို ျပည္တြင္းမွာပဲ တတ္ႏိုင္သမွ် ထုတ္မွာျဖစ္လို႔ ျပည္တြင္းကလူေတြ၊ ကုမၸဏီေသးေတြ ဝင္ေငြရေစမယ္။
က်န္းမာေရးပိုင္းမွာ NGO ေတြနဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး၊ အီလက္ထေရာနစ္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈစနစ္ေတြ လုပ္တာမ်ိဳး၊
ေဆးဝါးကုသေရးနဲ႔႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာေတြလိုအပ္လဲဆိုတာဆက္သြယ္ေပးၿပီး၊ လိုအပ္တာေတြမွာေပးတာမ်ိဳး၊ ႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ေဆးရံုေတြအခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ေပးတာမ်ိဳးေတြလုပ္မယ္။
ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲေတြကို ပံ့ပိုးေပးတာမ်ိဳးလုပ္မယ္။ အာဖရိကမွာလုပ္သြားတဲ့ ကမၻာ့ဖလားပြဲကို က်ေနာ္တို႔ ပါဝင္ပံ့ပိုးေပးခဲ့တယ္။
ေမး- ဆိုလိုတာက ဆက္သြယ္ေရးေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းေတြနဲ႔အတူ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြကို တြဲလုပ္သြားမယ္ဆိုတဲ့သေဘာေပါ့။
ေျဖ- ဟုတ္တာေပါ့။ လုပ္ငန္းစလို႔ တာဝါတိုင္ေတြ စ တည္ေဆာက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္တည္းမွာပဲ တခါတည္း တြဲသြားမွာ။ MTN ေက်ာင္းရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြကိုလည္း တခါတည္း တြဲလုပ္သြားမယ္။
ေမး- အဲလိုလုပ္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္ကေန စတင္လုပ္မလဲ၊ ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြရွိမယ္လို႔ မွ်ာ္လင့္ထားသလဲ။
ေျဖ- လုပ္ကိုင္ခြင့္မက်ခင္ကတည္းက က်ေနာ္တို႔က ျပင္ဆင္ထားၿပီးသားပါ။ ေအာ္ပေရးရွင္းကို စလုပ္ႏုိင္ေနပါၿပီ။ အခက္အခဲအေနနဲ႔ေတာ့ မရွိႏိုင္ဘူး ထင္ပါတယ္။ အျခားႏိုင္ငံေတြမွာလည္း လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။
လွ်ပ္စစ္မီးမရွိတဲ့ေနရာေတြမွာ အျမန္ဆံုးဘယ္လိုုလုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ နည္းပညာေတြ ရွိၿပီးသားပါ။
မီးရွိတဲ့ေနရာေတြမွာလည္း အျမန္ဆံုး ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ေတြ ရွိၿပီးသားပါ။
အေတြ႔အႀကံဳေတြရွိတဲ့အတြက္ အခက္အခဲေတြကို ဘယ္လို ေက်ာ္လႊားမယ္ဆိုတဲ့ စီမံကိန္းေတြရွိၿပီးသားပါ။
အဓိကအခ်က္ကေတာ့ ျပည္တြင္းက ပါတနာေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး လုပ္မွာျဖစ္လို႔ အခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္လႊားႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြက အေရးႀကီးပါတယ္။
ဥပမာ- ရဝမ္ဒါနဲ႔ အာဖကန္နစၥတန္လို ေနရာမ်ိဳး ေတြမွာ အရမ္းခက္ခဲတဲ့ ေတာေတာင္ဧရိယာေတြမွာေတာင္ ဟယ္လီေကာ္ပတာေတြသံုးၿပီး အေျခခံအေဆာက္အအံုေတြလုပ္မယ့္ ပစၥည္းေတြ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ရတာေတြ ရွိဖူးတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ဒီေလာက္ အခက္အခဲမရွိႏိုင္ပါဘူး။
ေမး- ျမန္မာႏုိင္ငံကိုလုပ္ဖို႔အတြက္ ဘာေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္တာလဲ။
ေျဖ- ျမန္မာမွာ အျခားႏိုင္ငံေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ လူဦးေရက ႀကီးမားတဲ့ေစ်းကြက္ႀကီးတစ္ခုပဲ။ ဒါေပမယ့္ တယ္လီဖုန္းကို ကိုင္ႏိုင္တဲ့ လူက ႏိုင္ငံလူဦးေရရဲ႕
၉ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ ရွိတယ္။ အဲေလာက္ပဲ ရွိေသးတဲ့အေနအထားမွာ လုပ္လို႔ရမယ့္ အခြင့္အလမ္းေတြအမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက က်ေနာ္တို႔က တိုးတက္ၿပီးသားႏုိင္ငံေတြမွာ လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလို မတိုးတက္ေသးတဲ့ ႏုိင္ငံေတြကို တိုးတက္သြားေအာင္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ကၽြမ္းက်င္တဲ့အတြက္ ဒီႏိုင္ငံကို ေဇာက္ခ်ၿပီးဝင္လာတာ။
လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အျခားႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနအထားနဲ႔က ကြက္တိေလာက္သြားတူေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဟိုမွာက ပိုဆုိးတယ္။ ဒီမွာ အားသာခ်က္ေတြရွိတယ္။
ေမး- ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက လုပ္သားအင္အားေတြကိုသံုးမယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ထိ အလုပ္ေပးႏိုင္မယ္ထင္သလဲ။
ေျဖ- ၈ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းကေန ၉ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ေတြရဲ႕ လုပ္သားအင္အားကို အသံုးျပဳမယ္။
ဒါမွလည္း အခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္မယ္။
အာဖရိကမွာလုပ္ခဲ့တုန္းကလည္း ျပည္တြင္းက အလုပ္သမားေတြပဲ သံုးခဲ့တယ္။
ေမး- ဒီႏိုင္ငံမွာ လုပ္တဲ့အတြက္ ကုမၸဏီအေနနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္သေလာက္ရႏိုင္မယ္ထင္လား။
ေျဖ- က်ေနာ္တို႔က ၁၉၉၄ကတည္းက ဆက္သြယ္ေရးေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းကို လုပ္လာတာျဖစ္လို႔ အျခားႏိုင္ငံ ၂၂ႏိုင္ငံမွာ ရခဲ့တဲ့အေတြ႔အႀကံဳေတြကို အေျခခံၿပီး လုပ္မယ္။ အဲလိုလုပ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံက အေတြ႔အႀကံဳေတြကိုလည္း ထပ္ရႏုိင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။
ေမး- ေငြ ပမာဏ ဘယ္ေလာက္ ရင္းႏွီးျမွဳတ္ႏွံသြားဖို႔ စီစဥ္ထားသလဲ။
ေျဖ- ေလွ်ာက္လႊာတင္ေနတုန္းအခ်ိန္ျဖစ္လို႔ ဒါကိုေျပာလို႔ မျဖစ္ႏုိင္ေသးပါဘူး။ အီရန္မွာဆိုရင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၆၉ သန္းကို သံုးၿပီး ၆လအတြင္း လုပ္ခဲ့တယ္။
၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္မွာလည္း ႏိုင္ဂ်ီးရီးယားမွာ ေဒၚလာ ၁ ဘီလီယံ သံုးၿပီး အေျခခံတည္ေဆာက္မႈလုပ္ငန္းေတြခ်ည္းပဲ လုပ္ခဲ့တယ္။
အဲဒါကိုၾကည့္ရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘယ္ေလာက္ ရင္းႏွီးျမွဳတ္ႏွံမယ္ဆိုတာ ခန္႔မွန္းလို႔ရပါတယ္။
ေမး- ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးနဲ႔ လူမႈေရးပိုင္းေတြမွာလည္း လုပ္သြားမယ္ဆိုေပမယ့္ တကယ္လို႔မ်ား MTN အေနနဲ႔ လုပ္ငန္းလိုင္စင္မရဘူးဆိုရင္ အဲဒါေတြကို ဘယ္လိုမ်ိဳးဆက္လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ရွိသလဲ။
ေျဖ- ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အက်ယ္အဝန္းအတိုင္းအတာနဲ႔ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ လုပ္ငန္းလိုင္စင္မရဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ေရွ႕ဆက္လုပ္လို႔ရမယ့္ လုပ္ငန္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
ဒီ ... မိုဘိုင္းလုပ္ငန္း မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အျခားဟာေတြ လုပ္လို႔ရေသးတာ ရွိတယ္။ အင္တာနက္ဝန္ေဆာင္မႈေပးလို႔ရတာေတြ ရွိေသးတယ္။
ႏုိင္ငံတခ်ဳိ႕မွာ အဲလိုလုပ္ငန္းေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းလိုင္စင္ကိုမရလည္း ဒီထဲမွာ ဝင္ၿပီးေတာ့ လုပ္ကို လုပ္မွာပါ။
လုပ္ပုိင္ခြင့္ ရမည့္ ကုမၸဏီ ႏွစ္ခုကုိ ထုိအထဲမွ ေရြးခ်ယ္မည္ျဖစ္ရာ မည္သူ လုပ္ပုိင္ခြင့္ရမည္ကုိ ဇြန္လ ၂၇ရက္ေန႔တြင္ သိရမည္ ျဖစ္သည္။
(ဓာတ္ပုံ - ေဂ်ပုိင္/ဧရာဝတီ)
ေရြးခ်ယ္ခံရသည့္ ကုမၸဏီသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဆက္သြယ္ေရး ေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းကို ၁၅ ႏွစ္ လုပ္ကိုင္ခြင့္လိုင္စင္ရရွိမည္ျဖစ္သည္။
ဆန္ကာတင္ စာရင္းထဲတြင္ ပါဝင္သည့္ MTN ကုမၸဏီသည္ ဆက္သြယ္ေရးေစ်းကြက္အတြင္းသို႔ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံ၏ ဒုတိယေျမာက္ ဆယ္လူလာဖုန္းကြန္ရက္အျဖစ္ ၁၉၉၄ တြင္ စတင္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ လက္ရွိတြင္ သံုးစြဲသူေပါင္း ၁၉၅ ဒႆမ ၄ သန္းကို ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးေနေၾကာင္း သိရသည္။
ဧရာဝတီ သတင္းေထာက္ ျမတ္စုမြန္ ႏွင့္ မၾကာေသးမီက ေတြ႔ဆုံရာတြင္ MTN ၏ အမႈေဆာင္ေစ်းကြက္ အရာရွိ Mr. Serame Taukobong က ၎တုိ႔ကုမၸဏီ၏ လုပ္ငန္းမ်ား၊ ျမန္မာျပည္အတြင္း ၎တုိ႔၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားအေၾကာင္း ေျပာျပခ့ဲသည္။
ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းထားသည္မ်ားကုိ ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။
ေမး- ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဆက္သြယ္ေရးေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ကိုင္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ MTN အေနနဲ႔ ဘာေတြလုပ္ဖုိ႔ အစီအစဥ္ ရိွသလဲ။
ေျဖ- အခ်က္ ၃ခ်က္ ရွိပါတယ္။ ပထမတစ္ခု အေနနဲ႔ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ ဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္ေတြရေအာင္ တာဝါတိုင္ေတြ တည္ေဆာက္တာ လုပ္မယ္။ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေတြမွာတင္ မဟုတ္ဘဲ၊ တစ္ႏိုင္ငံလံုးကို အျမန္ဆံုးရေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။
နည္းပညာလည္းရွိတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ လူတန္းစားမေရြး အားလံုး ဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္ေတြရေအာင္ ျမန္ႏိုင္သမွ်ျမန္ျမန္ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။
ဒုတိယအခ်က္က ဘယ္ေနရာပဲသြားသြား ဒီဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္ေတြရေအာင္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မသံုးတဲ့ အီလက္ထေရာနစ္ ေငြျဖည့္ကဒ္စနစ္ကို သံုးစြဲသူေတြအတြက္ ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္တယ္။
တတိယအခ်က္ကေတာ့ အဲဒီလို အျမန္ဆံုးလုပ္တဲ့ေနရာမွာ လူထုဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းေတြေပးဖို႔အတြက္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ Call Center ေတြ ေထာင္မယ္။
အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ ဆက္သြယ္ေရး အရည္အေသြး၊ ျဖန္႔ခ်ိေရးနဲ႔ ဝန္ေဆာင္မႈပဲ။
တစ္ႏုိင္ငံလံုး ကြန္ရက္ခ်ိတ္ဆက္မႈ လုပ္ငန္းေတြ လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ျပည္တြင္းလုပ္သားအင္အားကို အျပည့္အဝ သံုးသြားမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ အလုပ္ အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြေပးႏိုင္မယ္။
ပညာေရးပိုင္းမွာ ေက်ာင္းေတြတစ္ေက်ာင္းနဲ႔တစ္ေက်ာင္း ဆက္သြယ္လို႔ရေအာင္ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ အင္တာနက္ေတြ၊ ဝိုင္ဖိုင္စနစ္ေတြ တပ္ဆင္ေပးႏိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြန္ျပဴတာေတြ လွဴေပးႏိုင္တယ္။ ေနာက္ၿပီး အီလက္ထေရာနစ္ စာၾကည့္တိုက္ေတြ လုပ္ေပးလို႔ရတယ္။
ကုလသမဂၢက သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပညာေရးေရးအဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြအတိုင္း ဘယ္ေနရာေတြကို ေထာက္ပံ့ေပးရမယ္ဆိုတာ UN နဲ႔ေပါင္းၿပီး လုပ္ေပးမယ္။
က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ MTN အကယ္ဒမီဆိုတာရွိတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းကေနၿပီးေတာ့ နည္းပညာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အသိပညာေတြကို သင္ေပးတယ္။
လုပ္ငန္းလိုင္စင္ရမယ္ဆိုရင္ ဒါေတြလုပ္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔မွာ စီမံကိန္းဆြဲထားၿပီးသားရွိတယ္။
ကုမၸဏီအေသးစား၊အလတ္စားေတြကို ျမန္ျမန္ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ ပူးေပါင္းလက္တြဲေခၚေပးႏုိင္တယ္။
လုပ္ငန္းမွာ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြကို ျပည္တြင္းမွာပဲ တတ္ႏိုင္သမွ် ထုတ္မွာျဖစ္လို႔ ျပည္တြင္းကလူေတြ၊ ကုမၸဏီေသးေတြ ဝင္ေငြရေစမယ္။
က်န္းမာေရးပိုင္းမွာ NGO ေတြနဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး၊ အီလက္ထေရာနစ္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈစနစ္ေတြ လုပ္တာမ်ိဳး၊
ေဆးဝါးကုသေရးနဲ႔႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာေတြလိုအပ္လဲဆိုတာဆက္သြယ္ေပးၿပီး၊ လိုအပ္တာေတြမွာေပးတာမ်ိဳး၊ ႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ေဆးရံုေတြအခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ေပးတာမ်ိဳးေတြလုပ္မယ္။
ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲေတြကို ပံ့ပိုးေပးတာမ်ိဳးလုပ္မယ္။ အာဖရိကမွာလုပ္သြားတဲ့ ကမၻာ့ဖလားပြဲကို က်ေနာ္တို႔ ပါဝင္ပံ့ပိုးေပးခဲ့တယ္။
ေမး- ဆိုလိုတာက ဆက္သြယ္ေရးေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းေတြနဲ႔အတူ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြကို တြဲလုပ္သြားမယ္ဆိုတဲ့သေဘာေပါ့။
ေျဖ- ဟုတ္တာေပါ့။ လုပ္ငန္းစလို႔ တာဝါတိုင္ေတြ စ တည္ေဆာက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္တည္းမွာပဲ တခါတည္း တြဲသြားမွာ။ MTN ေက်ာင္းရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြကိုလည္း တခါတည္း တြဲလုပ္သြားမယ္။
ေမး- အဲလိုလုပ္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္ကေန စတင္လုပ္မလဲ၊ ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြရွိမယ္လို႔ မွ်ာ္လင့္ထားသလဲ။
ေျဖ- လုပ္ကိုင္ခြင့္မက်ခင္ကတည္းက က်ေနာ္တို႔က ျပင္ဆင္ထားၿပီးသားပါ။ ေအာ္ပေရးရွင္းကို စလုပ္ႏုိင္ေနပါၿပီ။ အခက္အခဲအေနနဲ႔ေတာ့ မရွိႏိုင္ဘူး ထင္ပါတယ္။ အျခားႏိုင္ငံေတြမွာလည္း လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။
လွ်ပ္စစ္မီးမရွိတဲ့ေနရာေတြမွာ အျမန္ဆံုးဘယ္လိုုလုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ နည္းပညာေတြ ရွိၿပီးသားပါ။
မီးရွိတဲ့ေနရာေတြမွာလည္း အျမန္ဆံုး ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ေတြ ရွိၿပီးသားပါ။
အေတြ႔အႀကံဳေတြရွိတဲ့အတြက္ အခက္အခဲေတြကို ဘယ္လို ေက်ာ္လႊားမယ္ဆိုတဲ့ စီမံကိန္းေတြရွိၿပီးသားပါ။
အဓိကအခ်က္ကေတာ့ ျပည္တြင္းက ပါတနာေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး လုပ္မွာျဖစ္လို႔ အခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္လႊားႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြက အေရးႀကီးပါတယ္။
ဥပမာ- ရဝမ္ဒါနဲ႔ အာဖကန္နစၥတန္လို ေနရာမ်ိဳး ေတြမွာ အရမ္းခက္ခဲတဲ့ ေတာေတာင္ဧရိယာေတြမွာေတာင္ ဟယ္လီေကာ္ပတာေတြသံုးၿပီး အေျခခံအေဆာက္အအံုေတြလုပ္မယ့္ ပစၥည္းေတြ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ရတာေတြ ရွိဖူးတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ဒီေလာက္ အခက္အခဲမရွိႏိုင္ပါဘူး။
ေမး- ျမန္မာႏုိင္ငံကိုလုပ္ဖို႔အတြက္ ဘာေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္တာလဲ။
ေျဖ- ျမန္မာမွာ အျခားႏိုင္ငံေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ လူဦးေရက ႀကီးမားတဲ့ေစ်းကြက္ႀကီးတစ္ခုပဲ။ ဒါေပမယ့္ တယ္လီဖုန္းကို ကိုင္ႏိုင္တဲ့ လူက ႏိုင္ငံလူဦးေရရဲ႕
၉ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ ရွိတယ္။ အဲေလာက္ပဲ ရွိေသးတဲ့အေနအထားမွာ လုပ္လို႔ရမယ့္ အခြင့္အလမ္းေတြအမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက က်ေနာ္တို႔က တိုးတက္ၿပီးသားႏုိင္ငံေတြမွာ လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလို မတိုးတက္ေသးတဲ့ ႏုိင္ငံေတြကို တိုးတက္သြားေအာင္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ကၽြမ္းက်င္တဲ့အတြက္ ဒီႏိုင္ငံကို ေဇာက္ခ်ၿပီးဝင္လာတာ။
လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အျခားႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနအထားနဲ႔က ကြက္တိေလာက္သြားတူေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဟိုမွာက ပိုဆုိးတယ္။ ဒီမွာ အားသာခ်က္ေတြရွိတယ္။
ေမး- ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက လုပ္သားအင္အားေတြကိုသံုးမယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ထိ အလုပ္ေပးႏိုင္မယ္ထင္သလဲ။
ေျဖ- ၈ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းကေန ၉ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ေတြရဲ႕ လုပ္သားအင္အားကို အသံုးျပဳမယ္။
ဒါမွလည္း အခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္မယ္။
အာဖရိကမွာလုပ္ခဲ့တုန္းကလည္း ျပည္တြင္းက အလုပ္သမားေတြပဲ သံုးခဲ့တယ္။
ေမး- ဒီႏိုင္ငံမွာ လုပ္တဲ့အတြက္ ကုမၸဏီအေနနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္သေလာက္ရႏိုင္မယ္ထင္လား။
ေျဖ- က်ေနာ္တို႔က ၁၉၉၄ကတည္းက ဆက္သြယ္ေရးေအာ္ပေရတာလုပ္ငန္းကို လုပ္လာတာျဖစ္လို႔ အျခားႏိုင္ငံ ၂၂ႏိုင္ငံမွာ ရခဲ့တဲ့အေတြ႔အႀကံဳေတြကို အေျခခံၿပီး လုပ္မယ္။ အဲလိုလုပ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံက အေတြ႔အႀကံဳေတြကိုလည္း ထပ္ရႏုိင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။
ေမး- ေငြ ပမာဏ ဘယ္ေလာက္ ရင္းႏွီးျမွဳတ္ႏွံသြားဖို႔ စီစဥ္ထားသလဲ။
ေျဖ- ေလွ်ာက္လႊာတင္ေနတုန္းအခ်ိန္ျဖစ္လို႔ ဒါကိုေျပာလို႔ မျဖစ္ႏုိင္ေသးပါဘူး။ အီရန္မွာဆိုရင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၆၉ သန္းကို သံုးၿပီး ၆လအတြင္း လုပ္ခဲ့တယ္။
၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္မွာလည္း ႏိုင္ဂ်ီးရီးယားမွာ ေဒၚလာ ၁ ဘီလီယံ သံုးၿပီး အေျခခံတည္ေဆာက္မႈလုပ္ငန္းေတြခ်ည္းပဲ လုပ္ခဲ့တယ္။
အဲဒါကိုၾကည့္ရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘယ္ေလာက္ ရင္းႏွီးျမွဳတ္ႏွံမယ္ဆိုတာ ခန္႔မွန္းလို႔ရပါတယ္။
ေမး- ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးနဲ႔ လူမႈေရးပိုင္းေတြမွာလည္း လုပ္သြားမယ္ဆိုေပမယ့္ တကယ္လို႔မ်ား MTN အေနနဲ႔ လုပ္ငန္းလိုင္စင္မရဘူးဆိုရင္ အဲဒါေတြကို ဘယ္လိုမ်ိဳးဆက္လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ရွိသလဲ။
ေျဖ- ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အက်ယ္အဝန္းအတိုင္းအတာနဲ႔ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ လုပ္ငန္းလိုင္စင္မရဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ေရွ႕ဆက္လုပ္လို႔ရမယ့္ လုပ္ငန္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
ဒီ ... မိုဘိုင္းလုပ္ငန္း မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အျခားဟာေတြ လုပ္လို႔ရေသးတာ ရွိတယ္။ အင္တာနက္ဝန္ေဆာင္မႈေပးလို႔ရတာေတြ ရွိေသးတယ္။
ႏုိင္ငံတခ်ဳိ႕မွာ အဲလိုလုပ္ငန္းေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းလိုင္စင္ကိုမရလည္း ဒီထဲမွာ ဝင္ၿပီးေတာ့ လုပ္ကို လုပ္မွာပါ။
No comments :
Post a Comment