ျမန္မာ့ပညာေရးအဆင့္မီရန္ ေအာက္ေျခမွစ၍ ျပဳျပင္သင့္ၿပီ

May 2, 2013 6:31 am

ယေန႔အဘက္ဘက္မွ ေနာက္က်က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စနစ္သစ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရာတြင္ ပညာေရးအခန္းက႑သည္လည္း အဓိကအေရးႀကီးပါဝင္လ်က္ ရွိပါသည္။

တုိင္းျပည္တစ္ျပည္၏ တုိးတက္ေရးသည္ စီးပြားဥစၥာပုိင္ဆုိင္မႈထက္ ပညာေရးတိုးတက္ျမင့္မားဖုိ႔ အထူးလုိအပ္လွပါသည္။ ဥပမာျပဆုိရပါလွ်င္ စင္ကာပူ၊ မေလးရွားႏုိင္ငံတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ အားကုိးေလာက္ေသာ သယံဇာတႏွင့္ ေရေျမေတာေတာင္ သဘာဝကြာျခားလွေပသည္။ သုိ႔ေသာ္ပညာေရးပုိင္းကုိ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ မိမိတုိ႔၏တုိင္းျပည္၏ ပညာေရးသည္ ထုိႏုိင္ငံမ်ားထက္မ်ားစြာ ဆုတ္ယုတ္လ်က္ရွိေနေပသည္။ ၎ႏုိင္ငံမ်ားသည္ ကမာၻႏွင့္ရင္ေပါင္တန္းႏုိင္ေသာ ပညာေရးအဆင့္ ကုိ မီေအာင္ႀကိဳးစားေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကေသာ ႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္လာခဲ့ၾကသည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္အတန္ပင္ ၾကာ လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

ယေန႔အာရွတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ေရွ႕ေနာက္ လြတ္လပ္ေရးရရွိခဲ့ေသာ တ႐ုတ္၊ အိႏိၵယႏုိင္ငံတုိ႔၏ နည္း ပညာတုိးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈသည္ ကမာၻႏွင့္ရင္ေပါင္တန္းႏုိင္ေသာအဆင့္တြင္ ေရာက္ရွိေနၾကေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အေျခအေနကား သုညေအာက္မွ အႏုတ္လကၡဏာသုိ႔ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စီးပြား ေရး၊ လူမႈေရးနယ္ပယ္မ်ား အဖတ္ဆယ္မရေအာင္ က်ဆင္းဆုတ္ယုတ္လာခဲ့သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ သယံဇာတမ်ားေပါႂကြယ္ဝ၏။ သဘာဝေတာေတာင္ေရေျမတုိ႔ ျပည့္စုံလွ၏။ ရတနာပုံ ႀကီးဖင္ခုထုိင္ထားရေသာ္လည္း ပညာမဲ့ေသာသူ၏ စည္းစိမ္ဥစၥာသည္ ပညာရွိသူတုိ႔အတြက္သာ ျဖစ္ခဲ့ ေခ်ၿပီ။

ဓမၼပဒ ဇာတ္ေတာ္ထဲမွ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝလွစြာေသာ မိဘတုိ႔မွ စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ားအားကုိး၍ ပညာမသင္ ဘဲထားခဲ့ေသာ ကုေဋရွစ္ဆယ္အေမြရသူေဌးသားကဲ့သုိ႔ ဘဝနိဂုံးအ႐ႈံးႏွင့္သာရင္ဆုိင္ရေခ်ၿပီ။ ဤသည္ တုိ႔ကုိ ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါက ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ သယံဇာတေပါႂကြယ္ဝေသာ္လည္း ပညာမဲ့လူတန္းစား မ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾက၍ ယခုကဲ့သုိ႔ တုိင္းျပည္ဆုတ္ယုတ္နစ္မြန္းခဲ့ရသည္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ႏုိင္ပါသည္။

ယေန႔ပညာေရးေလာကကုိ ျပန္လည္သုံးသပ္ၾကည့္လွ်င္ သူငယ္တန္းမွ ရွစ္တန္း၊ ကုိးတန္းအထိ မေအာင္မရွိ ငါ့တပည့္စနစ္ကုိ က်င့္သုံးေနၾကသည္။ အတန္းပုိင္ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားသည္လည္း မိမိတုိ႔ထံေငြေၾကးေပး၍ က်ဴရွင္အပ္ႏွံထားေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားမွလဲြၿပီး တျခားေသာေက်ာင္းသား တုိ႔ကုိ ေက်ာင္းခန္းအတြင္း၌ စနစ္တက်ေစတနာ သဒၶါတရားႏွင့္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားအားလုံး တတ္ကၽြမ္းနားလည္ေအာင္ စာရင္းထုတ္ျပန္ေပးျခင္းျဖင့္ တာဝန္ေက်ပြန္ေနၾကသည္။ ေက်ာင္းသားတုိ႔ ၏ ဘဝသည္ကား အတန္းသာတက္သြားေသာ္လည္း ပညာတတ္မ်ားကား ျဖစ္မလာေခ်။

လက္ေတြ႕သာဓကအေနျဖင့္ ယခင္ႏွစ္မိမိ၏ သားငယ္ေလးအား သူငယ္တန္းတြင္ အပ္ႏံွေက်ာင္းထား ေပးခဲ့သည္။ မိမိတုိ႔သည္ လက္လုပ္လက္စားမ်ားျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားထံသာ မိမိ တုိ႔၏ရင္ေသြးငယ္မ်ား ပညာေရးကုိ အလုံးစုံအားကုိး၍ အပ္ႏွံခဲ့ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ပညာသင္ႏွစ္ တစ္ဝက္က်ဳိးခ်ိန္၌ သားငယ္၏ပညာေရးကုိ စစ္ေဆးၾကည့္ရာ ‘ဝ’ လုံးမကဲြေသာ အဆင့္တြင္သာရွိေန ေသး၍ မိမိတုိ႔၏ တူမေတာ္စပ္သူ (ဘဲြ႕ရ) မိန္းကေလးအား အကူအညီေတာင္း၍ အပ္ႏွံခဲ့ရသည္။ ကၽြႏု္ပ္နည္းတူ အိမ္နီးနားခ်င္းတုိ႔လည္း ၎တူမေလးထံအပ္ႏွံ၍ မိမိတုိ႔၏ သားသမီးမ်ားကုိ သင္ၾကား ေစခဲ့ၾကရသည္။ အထူးဝမ္းနည္းစရာေကာင္းသည္မွာ ၎တူမေလးသင္ၾကားျပသေသာ ေက်ာင္းသား မ်ားတြင္ ေျခာက္တန္းေက်ာင္းသားေလးတစ္ဦး၊ ေလးတန္းေက်ာင္းသားေလးတစ္ဦးပါရွိလာၿပီး ၎က ေလးမ်ားသည္ပင္ ကၽြႏု္ပ္၏သား သူငယ္တန္းႏွင့္အတူ သူငယ္တန္းသင္ခန္းစာမ်ားမွ ျပန္လည္သင္ ၾကားပုိ႔ခ်ခဲ့ရသည္ကုိ ဝမ္းနည္းဖြယ္ေတြ႕ရွိခဲ့ရေပသည္။

ယခုအတုိင္းဆက္လက္၍ သြားေနလွ်င္ေတာ့ ျမန္မာျပည္၏ပညာေရးေလာက ေရစုန္ေမ်ာေနသလုိ တုိင္းျပည္၏ အနာဂတ္ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈတုိ႔သည္လည္း ေခ်ာက္ထဲမွတက္ႏုိင္မည္မဟုတ္ တုိင္းျပည္ တစ္ျပည္၏ အနာဂတ္သည္ ယခုပညာသင္ၾကားေနသာ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ား လက္ထဲတြင္ ရွိၾကေပသည္။ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ား အရည္အေသြးမဲ့ေနပါက တုိင္းျပည္၏ အနာဂတ္ဘယ္ သုိ႔ ရွိၾကေပလိမ့္။

အစေကာင္းမွ အေႏွာင္းေသခ်ာဆုိသလုိ ပညာေရးတည္ေဆာက္မႈတြင္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ Founda-tion ခုိင္မာဖုိ႔အထူးလုိအပ္သည္။ သုိ႔မွသာ ကမာၻအဆင့္မီရန္ ပညာေရးေလာကအျမင္သုိ႔ တက္လွမ္း ႏုိင္မည္ ထုိသုိ႔မဟုတ္ပါက ျမန္မာတုိ႔၏ ဘဲြ႕ရပညာေရးသည္ အိမ္တြင္းဓာတ္ပုံအလွခ်ိတ္ဆဲြထားရန္ႏွင့္ မဂၤလာေဆာင္ေသာအခါ အမည္၏ေနာက္မွဂုဏ္ပုဒ္ ေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္အဆင့္တြင္သာ ရွိေနေပလိမ့္ မည္။

မိမိႏွင့္ခင္မင္ရင္းႏွီးသူ အလယ္တန္းျပေက်ာင္းဆရာတစ္ဦး၏ ေျပာျပခ်က္အရ မူလတန္းမွ အရည္အ ေသြးမမီေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ အလယ္တန္းသုိ႔ေရာက္ရွိလာၾကရာ ထုိေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ အလြန္အခက္အခဲေတြရွိရေၾကာင္း ႏွစ္တန္းမွ် အရည္အေသြးရွိ ေက်ာင္းသားမ်ားငါးတန္းသုိ႔ ေရာက္ရွိ လာၾကရာ ၎တုိ႔၏ ပညာေရးကုိ မည္သုိ႔မွ ျမႇင့္တင္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္းႏွင့္ ထုိကေလးမ်ား၏ ပညာ ေရးအနာဂတ္သည္ ဘယ္လုိမွ ထြန္းေပါက္ေအာင္ျမင္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ေၾကာင္း ေျပာျပသိရွိရပါသည္။

ပညာေရးေလာကတြင္ ႁခြင္းခ်က္အေနႏွင့္ ငါးဘာသာဂုဏ္ထူးရွင္မ်ား ရွိေနေသာ္လည္း လက္ခ်ဳိး ရည္တြက္ႏုိင္ေသာ အေနအထားတြင္သာရွိသည္။ ၎တုိ႔၏ ေအာင္ျမင္မႈေနာက္ကြယ္တြင္ ေငြေၾကး ႏွင့္ရင္း၍ ဝုိင္း၊ က်ဴရွင္ပံ့ပုိးကူညီမႈမ်ားေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္သူမ်ားသာမ်ားသည္။ စာသင္ေက်ာင္းတုိ႔၏ သင္ၾကားပုိ႔ခ်မႈေၾကာင့္ အလုံးစုံေအာင္ျမင္ၾကေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားကား မရွိသေလာက္ရွားပါး၏။

မိမိတင္ျပလုိသည္မွာ မိဘျပည္သူမ်ား တတ္စြမ္းသေရြ႕ ေက်ာင္းထားေပးေသာကာလပုိင္းတြင္ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ားမွ စနစ္တက် ေစတနာထားၿပီး သင္ၾကားပုိ႔ခ်ျခင္းျဖင့္ အရည္အတြက္မွ အရည္အခ်င္းရွိေသာ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားေပၚထြန္းလာေစရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္။ တုိင္းျပည္ ၏ စနစ္သစ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ား ေဆာင္ရြက္ေနေသာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္တုိ႔မွလည္း တုိင္းျပည္၏ အနာဂတ္အတြက္ ပညာေရးလမ္းေၾကာင္းကုိ ေအာက္ေျခမွစ၍ ထဲထဲဝင္ဝင္ေလ့လာျပဳျပင္ႏုိင္ပါရန္ တုိင္းျပည္ကုိ အမွန္တုိးတက္ေစခ်င္ေသာ တုိင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္စိတ္ျဖင့္ ေရးသားတင္ျပလုိက္ပါသည္