ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဦးေ႐ႊမန္း တို႔၏ ကန္႔လန္႔ကာ ေနာက္ကြယ္က အေပးအယူ

ယခုတေလာ အလႈပ္အရမ္းမ်ားေနေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ အဓိက ဇာတ္ေကာင္ ႏွစ္ဦး ျဖစ္သည့္ ဦးေ႐ႊမန္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ႏွစ္ဦးအၾကား ကန္႔လန္႔ကာ ေနာက္ကြယ္တြင္ မည္သို႔ေသာ ႏိုင္ငံေရးအေပးအယူ႐ွိသနည္း ဆိုသည့္ ေမးခြန္းပင္ျဖစ္ ေပသည္။ ထိုေမးခြန္းကို တိတိက်က်ေျဖဆိုႏိုင္သူမ်ားမွာလည္း သူတို႔ ႏွစ္ဦး သာ ႐ွိေပသည္။ အေၾကာင္းမွာ အႀကိမ္ေပါင္း ရာႏွင့္ခ်ီေသာ ႏွစ္ဦး တည္း ျပဳလုပ္သည့္ တံခါးပိတ္အစည္းအေဝးမ်ားက ထိုအခ်က္ကို ညႊန္ျပေနျခင္း ေၾကာင့္ ပင္ျဖစ္သည္။
အေဝးၾကည့္ႏွင့္ပင္ သိသာထင္႐ွားသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကို အေျခခံ၍ သံုးသပ္ပါက ၎တို႔ ႏွစ္ဦးၾကားတြင္ Secret Deal မုခ်႐ွိရမည္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္ပါသည္။ ဇာတိပက တိအရ ႏိုင္ငံေရးေနာက္ခံျခင္းမတူေသာ္လည္း လက္႐ွိ အေျခအေနတြင္ ေပၚေပါက္ လွ်က္႐ွိသည့္ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲမ်ားက သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ ႏိုင္ငံေရး အနာဂတ္ ႐ွင္သန္ႏိုင္ေရးအတြက္ မတူညီမႈမ်ားကို ဖယ္႐ွား၍ ကိုင္းကြ်န္းမွီ၊ ကြ်န္းကိုင္းမွီ မဟာ မိတ္ဖဲြ႕ရန္ အေျခ အေနကို တြန္းပို႔ခဲ့ပါသည္။
ဦးေ႐ႊမန္းမွာ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြမတိုင္မီက သမၼတ ျဖစ္မည္ဟု တစ္ေျပးခဲ့ေသာ္ လည္း လက္ေတြ႔တြင္မူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေ႐ႊက ၎ကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ အျဖစ္သာ ခန္႔အပ္ခဲ့ပါသည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ရာထူးသာ ရ႐ွိသည့္အတြက္ သမၼတေအာက္ တဆင့္နိမ့္သြားသည္ဆိုေသာ ခံစားမႈႏွင့္ မေက်နပ္ခ်က္တို႔ ေပၚေပါက္ ခဲ့ပါသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ဦးေ႐ႊမန္း အေနျဖင့္ ၎ ကျပခြင့္ရသည့္ ႏုိင္ငံေရး ဇာတ္ခံု ျဖစ္သည့္ လႊတ္ေတာ္ကို အသက္သြင္း၍ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာအား အားၿပိဳင္ထိန္းညႇိ ရန္ႀကိဳးစားခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းႀကိဳးစားမႈတြင္ မည္သို႔ေသာ ႏိုင္ငံေရး ေစတနာမ်ိဳး ထား႐ွိသည္ျဖစ္ေစ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲအတြက္ အေပါင္းလကၡ ဏာ ေဆာင္ေသာ အားထည့္မႈဟု ဆိုရမည္ျဖစ္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္လည္း သူမ၏ ႏိုင္ငံေရး ႐ုန္းကန္မႈတေလ်ာက္လံုး စဲြကိုင္ခဲ့ေသာ အတိုက္အခံျပဳေရး၊ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ေရး၊ ဖိအားေပးေရး လမ္းေၾကာင္း မ်ားမွ ခဲြထြက္၍ လႊတ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းကို ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္းက ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲအတြက္ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္ေသာ အားထည့္မႈ ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဦးေ႐ႊမန္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ႏွစ္ဦးစလံုး တြင္ ႐ွိေသာ အႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္မွာ သမၼတ ျဖစ္ေရးပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထို အခ်က္ကိုလည္း သူတို႔ ႏွစ္ဦးလံုးက လွ်ိဳ႕ဝွက္မထားဘဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္ပါသည္။
“ႏိုင္ငံနဲ႔ ႏိုင္ငံသား အက်ိဳးစီးပြားကို ေဖာ္ေဆာင္တဲ့ေနရာမွာ သမၼတက အေရးပါတယ္ ဆိုလို႔႐ွိရင္ သမၼတျဖစ္ခ်င္ပါတယ္၊ ဒီထက္ အေရးပါတဲ့ ေနရာ႐ွိရင္လည္း လုပ္ခ်င္ ပါတယ္” ဟု ဦးေ႐ႊမန္းက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသို႔ ေရာက္႐ွိစဥ္ ေျပာၾကား ခဲ့သလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း“သမၼတ ဝင္ၿပဳိင္ ခ်င္ပါတယ္။ ဒီကိစၥ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္းပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ သမၼတ ဝင္ၿပဳိင္မယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ဒီမွာက သမၼတကို တိုက္႐ိုက္ ေ႐ြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္တဲ့စနစ္ မဟုတ္တဲ့ အတြက္ ကြၽန္မ သမၼတ အရည္အခ်င္း ျပည့္မီဖို႔ဆိုရင္ အေျခခံဥပေဒကိုျပင္ကိုျပင္ရပါလိမ့္မယ္” ဟု မီဒီယာမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုမႈတြင္ ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။
လက္ေတြ႕က်ေသာ ဆန္းစစ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္မည္ဆိုပါက ယင္းတုိ႔ ႏွစ္ဦးစလံုးသည္ သမၼတျဖစ္ရန္ ပုဂၢိဳလ္ေရး အရည္အခ်င္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမးခြန္းထုတ္ရန္ မလိုသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခႏွင့္ အလားအလာမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္မူ ထင္႐ွားေသာ အားနည္းခ်က္၊ အားသာခ်က္မ်ားကို ေတြ႕ျမင္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ျပည္သူလူထု ေထာက္ခံမႈအျပည့္အဝ ရ႐ွိထားေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္အတြက္ သမၼတျဖစ္ေရးတြင္ အဓိကအဟန္႔အတားမွာ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၅၉ စ) ကိုျပင္ဆင္ႏိုင္ေရးပင္ျဖစ္ၿပီး ဦးေ႐ႊမန္းအတြက္ အဓိက အဟန္႔အတားမွာ ၂၀၁၅ ေ႐ြးေကာက္ပဲြတြင္ ယင္းဦးေဆာင္ေသာ USDP ပါတီ ေနရာ အမ်ားစု ျပန္လည္ရ႐ွိရန္ မေရရာမေသခ်ာသည့္ အခ်က္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ၂၀၁၅ ေ႐ြးေကာက္ပဲြတြင္ NLD ႏွင့္ အဓိက ယွဥ္ၿပိဳင္ရမည္ျဖစ္ရာ USDP အေနျဖင့္ အႏိုင္ရ႐ွိရန္ အလြန္ပင္ခက္ခဲ မည္ျဖစ္ပါသည္။ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေ႐ြးေကာက္ပဲြ ရလဒ္ မ်ားကလည္း ထိုအခ်က္ကို ညႊန္ျပသည့္ ေ႐ွ႕ေျပးနိမိတ္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္ပါသည္။
မ်ားစြာ ေသခ်ာသည့္ အခ်က္တခ်က္မွာ ယင္းတို႔ႏွစ္ဦးသည္ တဦးခ်င္းအေနျဖင့္ ၂၀၁၅ တြင္ သမၼတ ရာထူး ရယူၿပီး ႏိုင္ငံေရး အာဏာရ႐ွိရန္ ေရရာေသခ်ာမႈမ႐ွိ ဟူသည့္ အခ်က္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းတို႔ႏွစ္ဦး အတြက္ ေသခ်ာေရရာသည့္ ထြက္ေပါက္ တခုကို ဖန္တီးေပးႏိုင္မည့္ အခြင့္အေရးေပၚေပါက္ေစရန္ မဟာမိတ္ဖဲြ႕ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအေပးအယူ ျပဳလုပ္ရန္ မလြဲမေသြ လိုအပ္လာပါသည္။
ဦးေ႐ႊမန္းအေနျဖင့္ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ ၁၆၆ ေယာက္ ႏွင့္ NLD မဟုတ္ေသာ အျခားပါတီမ်ားမွ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၁၅၀ ခန္႔တို႔၏ အားကို ရယူၿပီး သမၼတျဖစ္ႏိုင္သည့္ နည္းလမ္းကို ေ႐ြးခ်ယ္မႈ မျပဳဘဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ NLD ၏ အားကိုသာ ရယူရန္ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ပံုရပါသည္။ ထိုအခ်က္က ယခင္ စစ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ နံပါတ္ ၃ စစ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး(ေဟာင္း) ေ႐ႊမန္းအေနျဖင့္ တပ္မေတာ္က ၎ကို ႏိုင္ငံေရးေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ေပးလိမ့္မည္ ဟု ေမွ်ာ္လင့္ယံုၾကည္ထားျခင္း မ႐ွိေၾကာင္း ေပၚလြင္ထင္႐ွားေစပါသည္။ ထို႔ျပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္းႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ား၏ အဆိုအရ စစ္အစိုးရလက္ထက္တည္းက ဦးေ႐ႊမန္း အေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို နစ္နစ္နာနာ ျဖစ္ေစမည့္ စကားလံုးျဖင့္ ေခၚေဝၚသံုးႏႈန္းေျပာဆိုျခင္း မ႐ွိေၾကာင္း သိရပါသည္။ ထုိအခ်က္က ဦးေ႐ႊမန္းအေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚတြင္ နဂိုတည္းကပင္လွ်င္ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ေလးစားမႈ တစံုတရာ ႐ွိေကာင္း႐ွိႏိုင္ေၾကာင္း သံုးသပ္ႏုိင္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္လည္း ႏိုင္ငံေရး မဟာမိတ္ဖဲြ႕ရန္ ကနဦး စဥ္းစား ေတြးေခၚမႈအေနျဖင့္ သူမအတြက္ အေရးအႀကီးဆံုးျဖစ္သည့္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကိစၥတြင္ လက္႐ွိလႊတ္ေတာ္တြင္း ေနရာအမ်ားစု ရယူထားသည့္ USDP ပါတီႏွင့္ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ အားကို ဦးေ႐ႊမန္းမွ တဆင့္ စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းႏိုင္မည္ဟု ယူဆၿပီး ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့သည္ဟု ထင္ျမင္ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကဲ့သို႔ေသာ ဉာဏ္အေျမာ္အျမင္႐ွိသည့္ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ တဦးအေနျဖင့္ လက္႐ွိ USDP အမတ္မ်ား၊ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ဦးေ႐ႊမန္းမွ စုစည္းေပးႏုိင္စြမ္းမ႐ွိသည္ကို အႀကိမ္ေပါင္းရာႏွင့္ခ်ီေသာ တံခါးပိတ္ ေဆြးေႏြးပဲြမ်ားမွတဆင့္ သိ႐ွိလာလိမ့္မည္မွာ မလဲြမေသြပင္ျဖစ္ပါသည္။ တဖက္တြင္ လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ ၂၀၁၅ ေ႐ြးေကာက္ပဲြမ်ားတြင္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေ႐ြးေကာက္ပဲြကဲ့သို႔ အျပတ္အသတ္ အႏိုင္ရ႐ွိရန္ အခြင့္အလမ္း႐ွိေနသည့္တိုင္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရန္ လမ္းပိတ္ေနဆဲ ျဖစ္ေနဦးမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေလ့လာအကဲခတ္သူမ်ားအၾကား ယခုတေလာ ေျပာဆို ေနသည့္ Secret Deal ဆိုသည္မွာ သမၼတရာထူးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဦးေ႐ႊမန္းတို႔အၾကား မည္သို႔ မည္ပံု ခဲြေဝယူမည္ ဆိုသည့္ ကိစၥရပ္မွအပ အျခား ႐ွိႏုိင္မည္ မဟုတ္ေခ်။
ဤကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံေရး အာဏာခဲြေဝမႈ ျပဳလုပ္ရန္ အမ်ားလက္ခံႏိုင္ေသာ ႏိုင္ငံေရး အခင္း အက်င္းတရပ္လိုအပ္လာပါသည္။ ယင္းအခင္းအက်င္းမွာ ၂၀၁၅ ေ႐ြးေကာက္ပဲြ မတိုင္မီ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ရန္ မႀကိဳးစားေတာ့ျခင္းျဖင့္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ျခင္းမွ ေ႐ွာင္လဲႊႏိုင္ၿပီး၊ ထုိေ႐ွာင္လဲႊႏိုင္မႈမွတဆင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ အေနျဖင့္ ဦးေ႐ႊမန္းကို သမၼတ တင္ေျမႇာက္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈတြင္ တပ္မေတာ္ ၏ေထာက္ခံမႈကို မရ႐ွိသည့္တိုင္ ကန္႔ကြက္မႈကို ေ႐ွာင္လဲႊႏိုင္မည္ျဖစ္ ပါသည္။
၂၀၁၅ ေ႐ြးေကာက္ပဲြတြင္ ေနရာအမ်ားစုကို NLD ပါတီမွ ရယူႏိုင္ေသာ္လည္း ဦးေ႐ႊမန္းကို သမၼတ တင္ေျမႇာက္ရာတြင္ NLD မဟုတ္ေသာ အျခားႏိုင္ငံေရး အင္အားစုမ်ား၏ ေထာက္ခံမႈ ပါ႐ွိမွသာ ၂၀၁၅ အၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ေရး ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ရာတြင္ ေရရာေသခ်ာႏိုင္မႈ ႐ွိမည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ အျခားပါတီမ်ား၏ အခန္းက႑သည္လည္း ထည့္သြင္းထြက္ခ်က္ရန္ လိုအပ္လာပါသည္။ ဤေနရာတြင္ တုိင္းရင္းသား ပါတီမ်ား၏ အခန္းက႑သည္ အလြန္အေရးႀကီးလာပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တုိင္းရင္းသားပါတီမ်ား၏ ေထာက္ခံမႈ ရ႐ွိရန္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ တုိင္းရင္းသား စည္းလံုး ညီညြတ္ေရး ကိစၥရပ္မ်ားကို ယခုအခ်ိန္မွစ၍ အုပ္မိစီးမိရန္ မျဖစ္မေန လိုအပ္လာပါသည္။ ထိုအခင္းအက်င္းေအာင္ျမင္ရန္အတြက္ ေရရာေသခ်ာမႈ႐ွိရန္ လက္႐ွိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္မႈကို အုပ္မိစီးမိ႐ွိၿပီးပါက တဖက္တြင္ လည္း ထိုႏိုင္ငံေရး ေအာင္ျမင္မႈမ်ားသည္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ တဦးတည္း၏ ေအာင္ျမင္မႈ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ဦးေ႐ႊမန္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ႏွင့္ ခဲြေဝခံစားရမည္ ဆုိသည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ိဳးအျမတ္ကိုပါ ရ႐ွိမည္ျဖစ္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဦးေ႐ႊမန္းတို႔ ႏွစ္ဦးလံုးက ၎တို႔အေနျဖင့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ျခင္း တူသည့္အတြက္ လက္တဲြလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေၾကာင္း ႐ွင္းလင္းစြာေျပာၾကားထားၾက ပါသည္။ ထိုအခ်က္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနေၾကာင္းကိုလည္း သူတို႔ႏွစ္ဦးအၾကား တြင္ ႏိုင္ငံေရးအရ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မႈမ်ားထက္ ေက်ာ္လြန္ေသာ မဟာမိတ္ဖဲြ႕မႈမ်ား က သက္ေသခံလွ်က္႐ွိပါသည္။ သာဓက အေနျဖင့္ ဦးေ႐ႊမန္းမိသားစု၏ သူေကာင္းျပဳ ျခင္းခံရေသာ ယခင္စနစ္ေဟာင္းတြင္ ခ႐ိုနီမ်ားဟု လူသိမ်ားခဲ့သည့္ မက္စ္ျမန္မာသူေဌး ဦးေဇာ္ေဇာ္၊ ဦးေ႐ႊမန္း၏ သားအႀကီးျဖစ္သူ ဦးေအာင္သက္မန္းႏွင့္ စီးပြားခ်င္း ဆက္ႏြယ္ေနေသာ ထူးကုမၸဏီ အႀကီးအကဲ ဦးေတဇ ႏွင့္ ဦးေ႐ႊမန္း၏ ခမည္းခမက္ ျဖစ္သူ ေဇကမာၻ ကုမၸဏီ သူေဌး ဦးခင္ေ႐ႊ တို႔ကဲ့သို႔ေသာ သူမ်ား ဝန္းရံလာ ျခင္းကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ၾကည္ျဖဴစြာ လက္ခံထားျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ခရိုနီလုိ႔ ေခၚခံရတဲ့သူေတြက NLD နဲ႔ တျခား လူမႈေရးလုပ္ငန္းလုပ္သူေတြကုိ ပံ့ပုိးတယ္ဆုိလုိ႔ရွိရင္ ဘာျဖစ္လဲ ပ့ံပုိးပါေစေပါ့။ ပုိက္ဆံေတြကုိ တျခားေနရာမွာ အလဟႆ ျဖဳန္းမယ့္အစား ပံ့ပုိးသင့္တဲ့ ေနရာမွာ သုံးတယ္ဆုိတာေကာင္းတဲ့ ကိစၥပဲ” ဟုမဇိၥ်မ သတင္းဌာနကို ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ ထို႔ျပင္ “စီစဥ္စရာ ရိွတာကုိ ကြၽန္မ စီစဥ္ မယ္။ ပိုက္ဆံကုန္စရာရိွရင္ ဦးခင္ေရႊ က ေပးလိမ့္မယ္။ အဆင္ကိုေျပေနတာပဲ။ ျပည္သူေတြရဲ႕ က်န္းမာေရး အတြက္ လုပ္ေနတာပါ။ ဒါအားနာေနလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ လိုအပ္ခ်က္ေတြကုိ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ျဖည့္ဆည္း ရမွာပါ” ဟုလည္း ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႕ေဆး႐ုံရိွ က်န္းမာေရး ဝန္ထမ္း မ်ားအားေတြ႕ဆံုစဥ္ ေျပာၾကားခဲ့ဘူးရာ ႏိုင္ငံေရးသိကၡာကို အေလးထားသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ ခ႐ိုနီမ်ားကို လက္ခံေနရာေပးျခင္းမ်ိဳးမွာ စင္စစ္ ထူးဆန္းသည့္ ကိစၥတခုျဖစ္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ အထက္က ဆိုခဲ့သလိုပင္ ဦးေ႐ႊမန္း မိသားစုႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနေသာ ထို ခ႐ိုနီမ်ားကို သူမ အနားတြင္ လက္ခံေနရာ ေပးျခင္းမွာ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမည့္ အခ်က္တခ်က္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ဤအခင္းအက်င္းကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မည္ဆိုပါက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ သူမအတြက္ အဓိကလိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ အေျခခံ ဥပေဒျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ဦးေ႐ႊမန္းကို သမၼတအျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္းကို ပထမအဆင့္ အေနျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ သူမ တင္ေျမႇာက္ထားေသာ သမၼတ ဦးေ႐ႊမန္း အေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး အတြက္ လိုအပ္သည့္ ၇၅%ေက်ာ္မဲမ်ားကို စုစည္းေပးႏိုင္မည္ျဖစ္ရာ ယခုအခ်ိန္တြင္ အမ်ားခန္႔မွန္း တြက္ဆေနေသာ Secret Deal ဆိုသည့္ ကိစၥမွာ ႏိုင္ငံေရးအရ အဓိပၸါယ္႐ွိေသာ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္႐ွိေသာ ကိစၥမ်ိဳးျဖစ္သည္ဟု သံုးသပ္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။
သို႔ရာတြင္ အေရးႀကီးေသာ ေမးခြန္းတရပ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဦးေ႐ႊမန္းတို႔ ႏွစ္ဦးအေနျဖင့္ ၎တို႔ႏွစ္ဦး၏ Secret Deal ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မည့္ မဟာဗ်ဴဟာ ေလာက္ေလာက္လားလား ႐ွိသေလာ ဟူ၍ပင္ျဖစ္ပါသည္။
လတ္တေလာျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ဆက္သြယ္ေရးတင္ဒါကိစၥ၊ ျပည္သူလူထု ထိတ္လန္႔ စိုးရိမ္ၾကေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီ အစည္းအေဝးေခၚ ယူရန္ တုိက္တြန္းသည့္ကိစၥႏွင့္ အစိုးရ၏ ေအာင္ျမင္မႈရေနေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ အေပၚတြင္ လႊတ္ေတာ္၏ ေမးခြန္းထုတ္လာမႈ ႏွင့္ ျပန္လည္႐ွင္းလင္း ေျဖၾကားမႈအေပၚ တံု႔ျပန္ပံုတို႔မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ ဦးေ႐ႊမန္းတို႔အေနျဖင့္ လက္႐ွိ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးကို ထင္ဟပ္ႏိုင္သည့္ မဟာဗ်ဴဟာခ်ႏိုင္ေသာ အရည္အေသြးႏွင့္ အေတြ႕ အႀကံဳမ်ား မ႐ွိဟု အေျဖထုတ္ႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႔ ႏွစ္ဦး၏ မဟာမိတ္ဖဲြ႕ၿပီးေနာက္ပိုင္း လတ္တေလာ ႏုိင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရး အကဲြအၿပဲမ်ားႏွင့္ အၾကပ္ အတည္းမ်ားကို ဦးတည္ေနေသာ အလားအလာမ်ား ေပၚေပါက္ေန၍ပင္ ျဖစ္ပါ သည္။
လက္႐ွိ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဦးတည္သြားေနေသာ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားေရးဆိုသည့္ ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲတြင္ ဆိုခဲ့သည့္ႏိုင္ငံေရး ႐ုန္းကန္မႈမ်ိဳးကို ႀကိဳဆို ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ရင့္က်က္မႈ ႏွင့္လိုအပ္ခ်က္ မ်ားစြာ႐ွိေနသည့္ လက္႐ွိ အေျခအေနတြင္ ရလဒ္ေကာင္း မ်ား ရ႐ွိႏိုင္သည့္ အေနအထားထက္ အႏ ၱရာယ္က် ေရာက္ႏုိင္သည့္ အေျခအေနမ်ား ကပိုမိုေနသည္ကို သတိျပဳရမည္ျဖစ္ပါသည္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး ႐ုန္းကန္မႈမ်ားကို ျပန္ေျပာင္းေလ့လာၾကည့္႐ႈပါက အကဲြအၿပဲမ်ားျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး တေခတ္ေျပာင္းတိုင္း ျပည္သူလူထုအတြက္ ဆိုးဝါးခါးသီးသည့္ ေခတ္တ ေခတ္ကိုသာ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရသည္ဆိုသည့္ သမိုင္းသင္ခန္းစာကို ႏွလံုးမသြင္းႏိုင္ပါက ယခုလက္႐ွိ ျဖစ္ထြန္းေနေသာ ႏိုင္ငံေရး အက္ေၾကာင္းမ်ားသည္ အကဲြအၿပဲမ်ားဆီ ဦးတည္ၿပီး ဆိုးဝါးသည့္ အႏၱရာယ္မ်ားက်ေရာက္ႏုိင္ေၾကာင္း သတိျပဳေစလိုပါသည္။

ယခုတေလာ အလႈပ္အရမ္းမ်ားေနေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ အဓိက ဇာတ္ေကာင္ ႏွစ္ဦး ျဖစ္သည့္ ဦးေ႐ႊမန္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ႏွစ္ဦးအၾကား ကန္႔လန္႔ကာ ေနာက္ကြယ္တြင္ မည္သို႔ေသာ ႏိုင္ငံေရးအေပးအယူ႐ွိသနည္း ဆိုသည့္ ေမးခြန္းပင္ျဖစ္ ေပသည္။ ထိုေမးခြန္းကို တိတိက်က်ေျဖဆိုႏိုင္သူမ်ားမွာလည္း သူတို႔ ႏွစ္ဦး သာ ႐ွိေပသည္။ အေၾကာင္းမွာ အႀကိမ္ေပါင္း ရာႏွင့္ခ်ီေသာ ႏွစ္ဦး တည္း ျပဳလုပ္သည့္ တံခါးပိတ္အစည္းအေဝးမ်ားက ထိုအခ်က္ကို ညႊန္ျပေနျခင္း ေၾကာင့္ ပင္ျဖစ္သည္။
အေဝးၾကည့္ႏွင့္ပင္ သိသာထင္႐ွားသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကို အေျခခံ၍ သံုးသပ္ပါက ၎တို႔ ႏွစ္ဦးၾကားတြင္ Secret Deal မုခ်႐ွိရမည္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္ပါသည္။ ဇာတိပက တိအရ ႏိုင္ငံေရးေနာက္ခံျခင္းမတူေသာ္လည္း လက္႐ွိ အေျခအေနတြင္ ေပၚေပါက္ လွ်က္႐ွိသည့္ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲမ်ားက သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ ႏိုင္ငံေရး အနာဂတ္ ႐ွင္သန္ႏိုင္ေရးအတြက္ မတူညီမႈမ်ားကို ဖယ္႐ွား၍ ကိုင္းကြ်န္းမွီ၊ ကြ်န္းကိုင္းမွီ မဟာ မိတ္ဖဲြ႕ရန္ အေျခ အေနကို တြန္းပို႔ခဲ့ပါသည္။
ဦးေ႐ႊမန္းမွာ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြမတိုင္မီက သမၼတ ျဖစ္မည္ဟု တစ္ေျပးခဲ့ေသာ္ လည္း လက္ေတြ႔တြင္မူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေ႐ႊက ၎ကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ အျဖစ္သာ ခန္႔အပ္ခဲ့ပါသည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ရာထူးသာ ရ႐ွိသည့္အတြက္ သမၼတေအာက္ တဆင့္နိမ့္သြားသည္ဆိုေသာ ခံစားမႈႏွင့္ မေက်နပ္ခ်က္တို႔ ေပၚေပါက္ ခဲ့ပါသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ဦးေ႐ႊမန္း အေနျဖင့္ ၎ ကျပခြင့္ရသည့္ ႏုိင္ငံေရး ဇာတ္ခံု ျဖစ္သည့္ လႊတ္ေတာ္ကို အသက္သြင္း၍ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာအား အားၿပိဳင္ထိန္းညႇိ ရန္ႀကိဳးစားခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းႀကိဳးစားမႈတြင္ မည္သို႔ေသာ ႏိုင္ငံေရး ေစတနာမ်ိဳး ထား႐ွိသည္ျဖစ္ေစ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲအတြက္ အေပါင္းလကၡ ဏာ ေဆာင္ေသာ အားထည့္မႈဟု ဆိုရမည္ျဖစ္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္လည္း သူမ၏ ႏိုင္ငံေရး ႐ုန္းကန္မႈတေလ်ာက္လံုး စဲြကိုင္ခဲ့ေသာ အတိုက္အခံျပဳေရး၊ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ေရး၊ ဖိအားေပးေရး လမ္းေၾကာင္း မ်ားမွ ခဲြထြက္၍ လႊတ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းကို ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္းက ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲအတြက္ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္ေသာ အားထည့္မႈ ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဦးေ႐ႊမန္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ႏွစ္ဦးစလံုး တြင္ ႐ွိေသာ အႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္မွာ သမၼတ ျဖစ္ေရးပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထို အခ်က္ကိုလည္း သူတို႔ ႏွစ္ဦးလံုးက လွ်ိဳ႕ဝွက္မထားဘဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္ပါသည္။
“ႏိုင္ငံနဲ႔ ႏိုင္ငံသား အက်ိဳးစီးပြားကို ေဖာ္ေဆာင္တဲ့ေနရာမွာ သမၼတက အေရးပါတယ္ ဆိုလို႔႐ွိရင္ သမၼတျဖစ္ခ်င္ပါတယ္၊ ဒီထက္ အေရးပါတဲ့ ေနရာ႐ွိရင္လည္း လုပ္ခ်င္ ပါတယ္” ဟု ဦးေ႐ႊမန္းက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသို႔ ေရာက္႐ွိစဥ္ ေျပာၾကား ခဲ့သလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း“သမၼတ ဝင္ၿပဳိင္ ခ်င္ပါတယ္။ ဒီကိစၥ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္းပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ သမၼတ ဝင္ၿပဳိင္မယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ဒီမွာက သမၼတကို တိုက္႐ိုက္ ေ႐ြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္တဲ့စနစ္ မဟုတ္တဲ့ အတြက္ ကြၽန္မ သမၼတ အရည္အခ်င္း ျပည့္မီဖို႔ဆိုရင္ အေျခခံဥပေဒကိုျပင္ကိုျပင္ရပါလိမ့္မယ္” ဟု မီဒီယာမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုမႈတြင္ ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။
လက္ေတြ႕က်ေသာ ဆန္းစစ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္မည္ဆိုပါက ယင္းတုိ႔ ႏွစ္ဦးစလံုးသည္ သမၼတျဖစ္ရန္ ပုဂၢိဳလ္ေရး အရည္အခ်င္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမးခြန္းထုတ္ရန္ မလိုသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခႏွင့္ အလားအလာမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္မူ ထင္႐ွားေသာ အားနည္းခ်က္၊ အားသာခ်က္မ်ားကို ေတြ႕ျမင္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ျပည္သူလူထု ေထာက္ခံမႈအျပည့္အဝ ရ႐ွိထားေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္အတြက္ သမၼတျဖစ္ေရးတြင္ အဓိကအဟန္႔အတားမွာ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၅၉ စ) ကိုျပင္ဆင္ႏိုင္ေရးပင္ျဖစ္ၿပီး ဦးေ႐ႊမန္းအတြက္ အဓိက အဟန္႔အတားမွာ ၂၀၁၅ ေ႐ြးေကာက္ပဲြတြင္ ယင္းဦးေဆာင္ေသာ USDP ပါတီ ေနရာ အမ်ားစု ျပန္လည္ရ႐ွိရန္ မေရရာမေသခ်ာသည့္ အခ်က္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ၂၀၁၅ ေ႐ြးေကာက္ပဲြတြင္ NLD ႏွင့္ အဓိက ယွဥ္ၿပိဳင္ရမည္ျဖစ္ရာ USDP အေနျဖင့္ အႏိုင္ရ႐ွိရန္ အလြန္ပင္ခက္ခဲ မည္ျဖစ္ပါသည္။ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေ႐ြးေကာက္ပဲြ ရလဒ္ မ်ားကလည္း ထိုအခ်က္ကို ညႊန္ျပသည့္ ေ႐ွ႕ေျပးနိမိတ္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္ပါသည္။
မ်ားစြာ ေသခ်ာသည့္ အခ်က္တခ်က္မွာ ယင္းတို႔ႏွစ္ဦးသည္ တဦးခ်င္းအေနျဖင့္ ၂၀၁၅ တြင္ သမၼတ ရာထူး ရယူၿပီး ႏိုင္ငံေရး အာဏာရ႐ွိရန္ ေရရာေသခ်ာမႈမ႐ွိ ဟူသည့္ အခ်က္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းတို႔ႏွစ္ဦး အတြက္ ေသခ်ာေရရာသည့္ ထြက္ေပါက္ တခုကို ဖန္တီးေပးႏိုင္မည့္ အခြင့္အေရးေပၚေပါက္ေစရန္ မဟာမိတ္ဖဲြ႕ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအေပးအယူ ျပဳလုပ္ရန္ မလြဲမေသြ လိုအပ္လာပါသည္။
ဦးေ႐ႊမန္းအေနျဖင့္ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ ၁၆၆ ေယာက္ ႏွင့္ NLD မဟုတ္ေသာ အျခားပါတီမ်ားမွ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၁၅၀ ခန္႔တို႔၏ အားကို ရယူၿပီး သမၼတျဖစ္ႏိုင္သည့္ နည္းလမ္းကို ေ႐ြးခ်ယ္မႈ မျပဳဘဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ NLD ၏ အားကိုသာ ရယူရန္ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ပံုရပါသည္။ ထိုအခ်က္က ယခင္ စစ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ နံပါတ္ ၃ စစ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး(ေဟာင္း) ေ႐ႊမန္းအေနျဖင့္ တပ္မေတာ္က ၎ကို ႏိုင္ငံေရးေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ေပးလိမ့္မည္ ဟု ေမွ်ာ္လင့္ယံုၾကည္ထားျခင္း မ႐ွိေၾကာင္း ေပၚလြင္ထင္႐ွားေစပါသည္။ ထို႔ျပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္းႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ား၏ အဆိုအရ စစ္အစိုးရလက္ထက္တည္းက ဦးေ႐ႊမန္း အေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို နစ္နစ္နာနာ ျဖစ္ေစမည့္ စကားလံုးျဖင့္ ေခၚေဝၚသံုးႏႈန္းေျပာဆိုျခင္း မ႐ွိေၾကာင္း သိရပါသည္။ ထုိအခ်က္က ဦးေ႐ႊမန္းအေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚတြင္ နဂိုတည္းကပင္လွ်င္ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ေလးစားမႈ တစံုတရာ ႐ွိေကာင္း႐ွိႏိုင္ေၾကာင္း သံုးသပ္ႏုိင္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္လည္း ႏိုင္ငံေရး မဟာမိတ္ဖဲြ႕ရန္ ကနဦး စဥ္းစား ေတြးေခၚမႈအေနျဖင့္ သူမအတြက္ အေရးအႀကီးဆံုးျဖစ္သည့္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကိစၥတြင္ လက္႐ွိလႊတ္ေတာ္တြင္း ေနရာအမ်ားစု ရယူထားသည့္ USDP ပါတီႏွင့္ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ အားကို ဦးေ႐ႊမန္းမွ တဆင့္ စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းႏိုင္မည္ဟု ယူဆၿပီး ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့သည္ဟု ထင္ျမင္ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကဲ့သို႔ေသာ ဉာဏ္အေျမာ္အျမင္႐ွိသည့္ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ တဦးအေနျဖင့္ လက္႐ွိ USDP အမတ္မ်ား၊ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ဦးေ႐ႊမန္းမွ စုစည္းေပးႏုိင္စြမ္းမ႐ွိသည္ကို အႀကိမ္ေပါင္းရာႏွင့္ခ်ီေသာ တံခါးပိတ္ ေဆြးေႏြးပဲြမ်ားမွတဆင့္ သိ႐ွိလာလိမ့္မည္မွာ မလဲြမေသြပင္ျဖစ္ပါသည္။ တဖက္တြင္ လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ ၂၀၁၅ ေ႐ြးေကာက္ပဲြမ်ားတြင္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေ႐ြးေကာက္ပဲြကဲ့သို႔ အျပတ္အသတ္ အႏိုင္ရ႐ွိရန္ အခြင့္အလမ္း႐ွိေနသည့္တိုင္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရန္ လမ္းပိတ္ေနဆဲ ျဖစ္ေနဦးမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေလ့လာအကဲခတ္သူမ်ားအၾကား ယခုတေလာ ေျပာဆို ေနသည့္ Secret Deal ဆိုသည္မွာ သမၼတရာထူးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဦးေ႐ႊမန္းတို႔အၾကား မည္သို႔ မည္ပံု ခဲြေဝယူမည္ ဆိုသည့္ ကိစၥရပ္မွအပ အျခား ႐ွိႏုိင္မည္ မဟုတ္ေခ်။
ဤကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံေရး အာဏာခဲြေဝမႈ ျပဳလုပ္ရန္ အမ်ားလက္ခံႏိုင္ေသာ ႏိုင္ငံေရး အခင္း အက်င္းတရပ္လိုအပ္လာပါသည္။ ယင္းအခင္းအက်င္းမွာ ၂၀၁၅ ေ႐ြးေကာက္ပဲြ မတိုင္မီ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ရန္ မႀကိဳးစားေတာ့ျခင္းျဖင့္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ျခင္းမွ ေ႐ွာင္လဲႊႏိုင္ၿပီး၊ ထုိေ႐ွာင္လဲႊႏိုင္မႈမွတဆင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ အေနျဖင့္ ဦးေ႐ႊမန္းကို သမၼတ တင္ေျမႇာက္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈတြင္ တပ္မေတာ္ ၏ေထာက္ခံမႈကို မရ႐ွိသည့္တိုင္ ကန္႔ကြက္မႈကို ေ႐ွာင္လဲႊႏိုင္မည္ျဖစ္ ပါသည္။
၂၀၁၅ ေ႐ြးေကာက္ပဲြတြင္ ေနရာအမ်ားစုကို NLD ပါတီမွ ရယူႏိုင္ေသာ္လည္း ဦးေ႐ႊမန္းကို သမၼတ တင္ေျမႇာက္ရာတြင္ NLD မဟုတ္ေသာ အျခားႏိုင္ငံေရး အင္အားစုမ်ား၏ ေထာက္ခံမႈ ပါ႐ွိမွသာ ၂၀၁၅ အၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ေရး ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ရာတြင္ ေရရာေသခ်ာႏိုင္မႈ ႐ွိမည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ အျခားပါတီမ်ား၏ အခန္းက႑သည္လည္း ထည့္သြင္းထြက္ခ်က္ရန္ လိုအပ္လာပါသည္။ ဤေနရာတြင္ တုိင္းရင္းသား ပါတီမ်ား၏ အခန္းက႑သည္ အလြန္အေရးႀကီးလာပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တုိင္းရင္းသားပါတီမ်ား၏ ေထာက္ခံမႈ ရ႐ွိရန္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ တုိင္းရင္းသား စည္းလံုး ညီညြတ္ေရး ကိစၥရပ္မ်ားကို ယခုအခ်ိန္မွစ၍ အုပ္မိစီးမိရန္ မျဖစ္မေန လိုအပ္လာပါသည္။ ထိုအခင္းအက်င္းေအာင္ျမင္ရန္အတြက္ ေရရာေသခ်ာမႈ႐ွိရန္ လက္႐ွိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္မႈကို အုပ္မိစီးမိ႐ွိၿပီးပါက တဖက္တြင္ လည္း ထိုႏိုင္ငံေရး ေအာင္ျမင္မႈမ်ားသည္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ တဦးတည္း၏ ေအာင္ျမင္မႈ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ဦးေ႐ႊမန္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ႏွင့္ ခဲြေဝခံစားရမည္ ဆုိသည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ိဳးအျမတ္ကိုပါ ရ႐ွိမည္ျဖစ္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဦးေ႐ႊမန္းတို႔ ႏွစ္ဦးလံုးက ၎တို႔အေနျဖင့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ျခင္း တူသည့္အတြက္ လက္တဲြလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေၾကာင္း ႐ွင္းလင္းစြာေျပာၾကားထားၾက ပါသည္။ ထိုအခ်က္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနေၾကာင္းကိုလည္း သူတို႔ႏွစ္ဦးအၾကား တြင္ ႏိုင္ငံေရးအရ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မႈမ်ားထက္ ေက်ာ္လြန္ေသာ မဟာမိတ္ဖဲြ႕မႈမ်ား က သက္ေသခံလွ်က္႐ွိပါသည္။ သာဓက အေနျဖင့္ ဦးေ႐ႊမန္းမိသားစု၏ သူေကာင္းျပဳ ျခင္းခံရေသာ ယခင္စနစ္ေဟာင္းတြင္ ခ႐ိုနီမ်ားဟု လူသိမ်ားခဲ့သည့္ မက္စ္ျမန္မာသူေဌး ဦးေဇာ္ေဇာ္၊ ဦးေ႐ႊမန္း၏ သားအႀကီးျဖစ္သူ ဦးေအာင္သက္မန္းႏွင့္ စီးပြားခ်င္း ဆက္ႏြယ္ေနေသာ ထူးကုမၸဏီ အႀကီးအကဲ ဦးေတဇ ႏွင့္ ဦးေ႐ႊမန္း၏ ခမည္းခမက္ ျဖစ္သူ ေဇကမာၻ ကုမၸဏီ သူေဌး ဦးခင္ေ႐ႊ တို႔ကဲ့သို႔ေသာ သူမ်ား ဝန္းရံလာ ျခင္းကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ၾကည္ျဖဴစြာ လက္ခံထားျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ခရိုနီလုိ႔ ေခၚခံရတဲ့သူေတြက NLD နဲ႔ တျခား လူမႈေရးလုပ္ငန္းလုပ္သူေတြကုိ ပံ့ပုိးတယ္ဆုိလုိ႔ရွိရင္ ဘာျဖစ္လဲ ပ့ံပုိးပါေစေပါ့။ ပုိက္ဆံေတြကုိ တျခားေနရာမွာ အလဟႆ ျဖဳန္းမယ့္အစား ပံ့ပုိးသင့္တဲ့ ေနရာမွာ သုံးတယ္ဆုိတာေကာင္းတဲ့ ကိစၥပဲ” ဟုမဇိၥ်မ သတင္းဌာနကို ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ ထို႔ျပင္ “စီစဥ္စရာ ရိွတာကုိ ကြၽန္မ စီစဥ္ မယ္။ ပိုက္ဆံကုန္စရာရိွရင္ ဦးခင္ေရႊ က ေပးလိမ့္မယ္။ အဆင္ကိုေျပေနတာပဲ။ ျပည္သူေတြရဲ႕ က်န္းမာေရး အတြက္ လုပ္ေနတာပါ။ ဒါအားနာေနလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ လိုအပ္ခ်က္ေတြကုိ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ျဖည့္ဆည္း ရမွာပါ” ဟုလည္း ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႕ေဆး႐ုံရိွ က်န္းမာေရး ဝန္ထမ္း မ်ားအားေတြ႕ဆံုစဥ္ ေျပာၾကားခဲ့ဘူးရာ ႏိုင္ငံေရးသိကၡာကို အေလးထားသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ ခ႐ိုနီမ်ားကို လက္ခံေနရာေပးျခင္းမ်ိဳးမွာ စင္စစ္ ထူးဆန္းသည့္ ကိစၥတခုျဖစ္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ အထက္က ဆိုခဲ့သလိုပင္ ဦးေ႐ႊမန္း မိသားစုႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနေသာ ထို ခ႐ိုနီမ်ားကို သူမ အနားတြင္ လက္ခံေနရာ ေပးျခင္းမွာ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမည့္ အခ်က္တခ်က္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ဤအခင္းအက်င္းကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မည္ဆိုပါက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ သူမအတြက္ အဓိကလိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ အေျခခံ ဥပေဒျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ဦးေ႐ႊမန္းကို သမၼတအျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္းကို ပထမအဆင့္ အေနျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ သူမ တင္ေျမႇာက္ထားေသာ သမၼတ ဦးေ႐ႊမန္း အေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး အတြက္ လိုအပ္သည့္ ၇၅%ေက်ာ္မဲမ်ားကို စုစည္းေပးႏိုင္မည္ျဖစ္ရာ ယခုအခ်ိန္တြင္ အမ်ားခန္႔မွန္း တြက္ဆေနေသာ Secret Deal ဆိုသည့္ ကိစၥမွာ ႏိုင္ငံေရးအရ အဓိပၸါယ္႐ွိေသာ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္႐ွိေသာ ကိစၥမ်ိဳးျဖစ္သည္ဟု သံုးသပ္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။
သို႔ရာတြင္ အေရးႀကီးေသာ ေမးခြန္းတရပ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဦးေ႐ႊမန္းတို႔ ႏွစ္ဦးအေနျဖင့္ ၎တို႔ႏွစ္ဦး၏ Secret Deal ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မည့္ မဟာဗ်ဴဟာ ေလာက္ေလာက္လားလား ႐ွိသေလာ ဟူ၍ပင္ျဖစ္ပါသည္။
လတ္တေလာျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ဆက္သြယ္ေရးတင္ဒါကိစၥ၊ ျပည္သူလူထု ထိတ္လန္႔ စိုးရိမ္ၾကေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီ အစည္းအေဝးေခၚ ယူရန္ တုိက္တြန္းသည့္ကိစၥႏွင့္ အစိုးရ၏ ေအာင္ျမင္မႈရေနေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ အေပၚတြင္ လႊတ္ေတာ္၏ ေမးခြန္းထုတ္လာမႈ ႏွင့္ ျပန္လည္႐ွင္းလင္း ေျဖၾကားမႈအေပၚ တံု႔ျပန္ပံုတို႔မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ ဦးေ႐ႊမန္းတို႔အေနျဖင့္ လက္႐ွိ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးကို ထင္ဟပ္ႏိုင္သည့္ မဟာဗ်ဴဟာခ်ႏိုင္ေသာ အရည္အေသြးႏွင့္ အေတြ႕ အႀကံဳမ်ား မ႐ွိဟု အေျဖထုတ္ႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႔ ႏွစ္ဦး၏ မဟာမိတ္ဖဲြ႕ၿပီးေနာက္ပိုင္း လတ္တေလာ ႏုိင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရး အကဲြအၿပဲမ်ားႏွင့္ အၾကပ္ အတည္းမ်ားကို ဦးတည္ေနေသာ အလားအလာမ်ား ေပၚေပါက္ေန၍ပင္ ျဖစ္ပါ သည္။
လက္႐ွိ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဦးတည္သြားေနေသာ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားေရးဆိုသည့္ ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲတြင္ ဆိုခဲ့သည့္ႏိုင္ငံေရး ႐ုန္းကန္မႈမ်ိဳးကို ႀကိဳဆို ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ရင့္က်က္မႈ ႏွင့္လိုအပ္ခ်က္ မ်ားစြာ႐ွိေနသည့္ လက္႐ွိ အေျခအေနတြင္ ရလဒ္ေကာင္း မ်ား ရ႐ွိႏိုင္သည့္ အေနအထားထက္ အႏ ၱရာယ္က် ေရာက္ႏုိင္သည့္ အေျခအေနမ်ား ကပိုမိုေနသည္ကို သတိျပဳရမည္ျဖစ္ပါသည္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး ႐ုန္းကန္မႈမ်ားကို ျပန္ေျပာင္းေလ့လာၾကည့္႐ႈပါက အကဲြအၿပဲမ်ားျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး တေခတ္ေျပာင္းတိုင္း ျပည္သူလူထုအတြက္ ဆိုးဝါးခါးသီးသည့္ ေခတ္တ ေခတ္ကိုသာ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရသည္ဆိုသည့္ သမိုင္းသင္ခန္းစာကို ႏွလံုးမသြင္းႏိုင္ပါက ယခုလက္႐ွိ ျဖစ္ထြန္းေနေသာ ႏိုင္ငံေရး အက္ေၾကာင္းမ်ားသည္ အကဲြအၿပဲမ်ားဆီ ဦးတည္ၿပီး ဆိုးဝါးသည့္ အႏၱရာယ္မ်ားက်ေရာက္ႏုိင္ေၾကာင္း သတိျပဳေစလိုပါသည္။