ဇြန္လဆန္းက ေနျပည္ေတာ္တြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ကမၻာ့စီးပြားေရး ဖိုရမ္သုိ႔
တက္ေရာက္လာေသာ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္
သူရဦးေရႊမန္း
ယခု ရက္ပုိင္းမ်ားအတြင္း ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေလာကတြင္ သမၼတ ျဖစ္လိုသူမ်ား၏ အသံမ်ား က်ယ္ေလာင္လာေနသည္ကို ၾကားသိေနရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အလြန္ အစိုးရသစ္ကို ဦးေဆာင္မည့္ သမၼတ ေနရာအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္မည့္ သမၼတေလာင္း ဦးေရသည္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ အလြန္ထက္ ပိုမိုမ်ားႏိုင္သည္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳႏိုင္သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္ဆုရွင္ႏွင့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္က သမၼတျဖစ္ခ်င္သည္ဟု တရား၀င္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာခဲ့ေသာအခါ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပမွ သမၼတေနရာအေပၚ စိတ္၀င္စားမႈ မ်ားသည္လည္း ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ပင္ သမၼတျဖစ္ရန္ စိတ္အားထက္သန္ လာျခင္းမွာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ အထူးဆက္စပ္ ေနသည္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳႏိုင္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ အႀကီးအကဲႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အႀကီးအကဲသည္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ျဖစ္သည္ဟု ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၁၆ တြင္ လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႏွင့္ ဒုတိယ သမၼတမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ကိုယ္စားျပဳသည္ဟု ပုဒ္မ ၅၇ တြင္ လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ တစ္၀န္းလုံးတြင္ ႏိုင္ငံသားအားလုံး၏ အထြတ္အထိပ္ေနရာ ရရွိသည္ဟု ပုဒ္မ ၅၈ တြင္လည္းေကာင္း၊ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၊ ႏိုင္ငံသားမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတို႔တြင္ သမၼတ၏ ေနရာကို ေဖာ္ျပထားသည္။ ထို႔အျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ ပုဒ္မ ၂၀၁ အရ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီကို ဦးေဆာင္ၿပီး ပုဒ္မ ၂၀၃ အရ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကို တာ၀န္ခံရသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ ပုဒ္မ ၂၀၄ (က) အရ ျပစ္ဒဏ္လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ ေပးႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ပုဒ္မ ၂၀၄ (ခ) အရ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ကိုမူ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ၏ ေထာက္ခံမႈႏွင့္သာ ေပးႏိုင္သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအရ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အစိုးရ အဖြဲ႕၀င္မ်ား အပါအ၀င္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တရားစီရင္ေရးဆိုင္ရာ အႀကီးအကဲ အမ်ားစုကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၏ သေဘာတူညီမႈျဖင့္ ခန္႔ထားႏိုင္သည္။ သမၼတ၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္သည္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒအရ က်ယ္ျပန္႔ၿပီး သမၼတသည္သာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ဖိဖိစီးစီး လုပ္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆႏိုင္သည့္အေလ်ာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္လည္း သမၼတ ျဖစ္လိုသည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ေျပာလာျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳမႈ အခ်ဳိ႕လည္း ရွိေနသည္။
ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၀၈ အရ သမၼတသည္ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးမ်ား၊ ဒုတိယ ၀န္ႀကီးမ်ား၊ ျပည္ေထာင္စု ေရွ႕ေနခ်ဳပ္၊ ဒုတိယ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္၊ ျပည္ေထာင္စု စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္၊ ဒုတိယ စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္၊ ျပည္ေထာင္စု ရာထူး၀န္အဖြဲ႕ ဥကၠ႒ႏွင့္ အဖြဲ႕၀င္မ်ား၊ တိုင္းေဒသႀကီးႏွင့္ ျပည္နယ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ား၊ ေနျပည္ေတာ္ေကာင္စီ ဥကၠ႒ႏွင့္ အဖြဲ႕၀င္မ်ား၊ ျပည္ေထာင္စု တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ တရားသူႀကီးမ်ားကို ခန္႔အပ္ႏိုင္သည့္အျပင္ ၀န္ထမ္းအဖြဲ႕အစည္း အႀကီးအမွဴးမ်ားကို ဥပေဒႏွင့္အညီ ခန္႔အပ္ႏိုင္၊ ထုတ္ပယ္ႏိုင္သည္။
| ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ သူရဦးေရႊမန္းအၾကား ဆက္ဆံေရးသည္ လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ ပိုမိုအားေကာင္း လာႏိုင္ၿပီး ႏွစ္ဦးအၾကား မဟာမိတ္အသြင္ ဆက္ဆံေရးမ်ဳိး ျဖစ္လာႏိုင္သည္ဟုလည္း ေကာက္ခ်က္ျပဳမႈမ်ား ရွိေနသည္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ သူရဦးေရႊမန္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔အၾကား သံုးနားညီ ဆက္ဆံေရးသည္ ပံုရိပ္စစ္လား၊ ပံုရိပ္ေယာင္လား ဆိုသည္ကိုမူ တိတိက်က် မွတ္ခ်က္မျပဳႏိုင္ၾကေခ် . . . . . |
ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအရ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တရားစီရင္ေရး နယ္ပယ္တြင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ရရွိထားေသာ္လည္း အမ်ားစုမွာ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပ၊ သေဘာတူညီခ်က္ ရယူၿပီးမွသာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည့္ အေနအထားရွိသည္။ ပုဒ္မ ၄၁၀ အရ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီႏွင့္ ညႇိႏိႈင္းၿပီး ဥပေဒကဲ့သို႔ အာဏာတည္သည့္ အမိန္႔ထုတ္ျပန္၍ အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကညာႏုိင္ေသာ္လည္း ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပအတည္ျပဳခ်က္ ရယူရန္ လိုအပ္သည္။
၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပရန္ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ လိုေသးသည့္ အခ်ိန္တြင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအ၀ိုင္း၌ သမၼတ ျဖစ္လိုသူမ်ား တန္းစီထုတ္ေဖာ္ လာၾကသည္။ သက္တမ္းတစ္ခုသာ တာ၀န္ယူမည္ဟု ေျပာခဲ့ေသာ သမၼတဦးသိန္းစိန္က ဒုတိယသက္တမ္းတြင္ သမၼတျပန္လုပ္ရန္ စဥ္းစားမည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ေျပာခဲ့သည္။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း သူမအေနျဖင့္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ ျပည္သူလူထု အက်ဳိးကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ရန္ သမၼတျဖစ္လိုပါသည္ဟု ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပတြင္ အတိအလင္း ေၾကညာခဲ့သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ မေရွးမေႏွာင္း၊ သမၼတျဖစ္လိုေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာလာျပန္သူမွာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္း ျဖစ္သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအရ သမၼတသို႔ သြားရာလမ္းတြင္ ပထမဦးစြာ ဒုတိယသမၼတျဖစ္ရန္ လိုအပ္သည္။ ဒုတိယသမၼတသို႔ ေရာက္ရွိႏိုင္သည့္ လမ္းသံုးသြယ္ရွိသည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္လမ္း၊ အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္လမ္းႏွင့္ တပ္မေတာ္လမ္းတို႔ ျဖစ္သည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၃၃၀ အနက္ ၁၆၆ ဦးက ေထာက္ခံလွ်င္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္လမ္းမွ ေရြးခ်ယ္သည့္ ဒုတိယသမၼတ ျဖစ္ႏိုင္သည္။
အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၁၆၈ ဦးအနက္ ၈၅ ဦးက ေထာက္ခံလွ်င္ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္လမ္းမွ ေရြးခ်ယ္သည့္ ဒုတိယသမၼတ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၁၆၆ ဦးအနက္ ၈၄ ဦးက ေထာက္ခံလွ်င္ တပ္မေတာ္လမ္းမွ ဒုတိယသမၼတ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ မည္သူမဆို လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္တြင္ ဒုတိယသမၼတျဖစ္ရန္ မေသခ်ာလွ်င္ တပ္မေတာ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွ ေရြးတင္သည့္ ဒုတိယသမၼတ ျဖစ္လာႏိုင္ရန္ ျပင္ဆင္ေဆာင္ရြက္ လာႏိုင္သည့္နည္းတူ တပ္မေတာ္ အရာရွိႀကီး တစ္ဦးဦးသည္လည္း ဒုတိယသမၼတ ျဖစ္လာႏိုင္သည္။
လက္ရွိသမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ လက္ရွိလႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔အၾကား သံုးပြင့္ဆိုင္ ဆက္ဆံေရးကို သံုးသပ္ဆန္းစစ္လွ်င္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ သူရဦးေရႊမန္းတို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးႏွင့္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးတို႔သည္ ေအးစက္ေနသည္ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ သူရဦးေရႊမန္းတို႔ ႏွစ္ဦးအၾကား ဆက္ဆံေရးမွာ ထူးျခားေကာင္းမြန္ေနသည္ကို ေတြ႕ႏိုင္သည္။ အတည္မျပဳႏိုင္ေသာ သတင္းမ်ားအရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ကမၻာ့စီးပြားေရးဖိုရမ္ တက္ေရာက္ရန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ေနျပည္ေတာ္သို႔ ကားႏွင့္ထြက္ခြာ ခဲ့သည့္အခ်ိန္တြင္ သူရဦးေရႊမန္းသည္ လွည္းကူးၿမိဳ႕မွ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေစာင့္ႀကိဳၿပီး ယာဥ္တန္းတစ္ခုတည္းအျဖစ္ ေနျပည္ေတာ္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ကမၻာ့စီးပြားေရးဖိုရမ္၊ ညစာစားပြဲကိုလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ သူရဦးေရႊမန္းအား ဖိတ္ၾကားမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဘ၀င္မက်သျဖင့္ ဖိတ္စာရလင့္ကစား တက္ေရာက္ခဲ့ျခင္း မရွိဟု အတည္မျပဳႏိုင္လင့္ကစား စိတ္၀င္စားဖြယ္ ၾကားသိခဲ့ရသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ သူရဦးေရႊမန္းအၾကား ဆက္ဆံေရးသည္ လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ ပိုမိုအားေကာင္း လာႏိုင္ၿပီး ႏွစ္ဦးအၾကား မဟာမိတ္အသြင္ ဆက္ဆံေရးမ်ဳိး ျဖစ္လာႏိုင္သည္ဟုလည္း ေကာက္ခ်က္ျပဳမႈမ်ား ရွိေနသည္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ သူရဦးေရႊမန္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔အၾကား သံုးနားညီ ဆက္ဆံေရးသည္ ပံုရိပ္စစ္လား၊ ပံုရိပ္ေယာင္လား ဆိုသည္ကိုမူ တိတိက်က် မွတ္ခ်က္မျပဳႏိုင္ၾကေခ်။
ဒုတိယသမၼတ သံုးဦးအနက္ တစ္ဦးကို သမၼတအျဖစ္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္ မဲေပးေရြးခ်ယ္မည္ ျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၆၆၄ ဦး အနက္ ၃၃၃ ဦးက ေထာက္ခံသူသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတအျဖစ္ ေရြးေကာက္ခံရမည္ ျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ရွိ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၁၆၆ ဦးသည္ သမၼတအတြက္ လိုအပ္ေသာ ေထာက္ခံမဲ ထက္၀က္ကို ကိုယ္စားျပဳသျဖင့္ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ေထာက္ခံမႈ ရရွိသူသည္ သမၼတျဖစ္ရန္ အေလးသာသည္ဟု ေယဘုယ် မွတ္ခ်က္ျပဳႏိုင္သည္။ လတ္တေလာ သမၼတျဖစ္လိုသူ သံုးဦးတြင္ ႏွစ္ဦးသည္ တပ္မေတာ္ အရာရွိႀကီးေဟာင္းမ်ား ျဖစ္သျဖင့္ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ေထာက္ခံမႈသည္ သူတို႔ႏွစ္ဦးထံ တိမ္းညြတ္ႏိုင္သည္ဟု ေယဘုယ် မွတ္ခ်က္ျပဳႏိုင္ေသာ္လည္း တပ္မေတာ္မွ အရာရွိႀကီး တစ္ဦးဦး သမၼတျဖစ္လာ ႏိုင္ေျခမွာလည္း ျမင့္မားသည္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳႏိုင္သည္။
ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္ သမၼတေရြးခ်ယ္ရာ၌ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေထာက္ခံမႈ၏ အေရးပါမႈကို သိျမင္သည့္အေလ်ာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ေရးကို လြန္ခဲ့ေသာ ကာလမ်ားအတြင္း အားသြန္ခြန္စိုက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပံု ရသည္ဟုလည္း သံုးသပ္ၾကသည္။ တပ္မေတာ္ အရာရွိႀကီးမ်ား၊ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံ မႈမ်ားမွတစ္ဆင့္ တပ္မေတာ္၏ ယံုၾကည္မႈကို တည္ေဆာက္ရန္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အဆိုျပဳမႈမ်ားသည္ တပ္မေတာ္၏ အမိန္႔နာခံေသာ အထက္ေအာက္ ဖြဲ႕စည္းမႈ ပံုစံဘက္မွ စဥ္းစားလွ်င္ အနည္းငယ္ ခြၽတ္ေခ်ာ္မႈမ်ား ရွိေနသည္ဟု ခံစားမိသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ သမၼတျဖစ္ႏိုင္ေျခကို လက္ရွိဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအရ ဆန္းစစ္ၾကည့္လွ်င္ အလြန္အလားအလာ နည္းသည္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳရမည္ ျဖစ္သည္။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ ၅၉ (စ)ကို ျပင္ဆင္ႏိုင္မွသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနျဖင့္ သမၼတျဖစ္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ပုဒ္မ ၅၉ (စ)ကို ျပင္ဆင္ႏိုင္ရန္မွာလည္း ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၄၉၉ ဦးက ေထာက္ခံရမည့္အျပင္ ျပည္လံုးကြၽတ္ ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပၿပီး မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ ထက္၀က္ေက်ာ္၏ ေထာက္ခံမႈကို ရရွိရန္ လိုအပ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို သမၼတ ျဖစ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ခရီးသည္ ရွည္လ်ားဖြယ္ ရွိေနသည္။ ပုဒ္မ ၅၉ (စ)ကို ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒမူၾကမ္းတြင္ ထည့္သြင္းႏိုင္ရန္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၁၃၃ ဦးက ေထာက္ခံရမည္ ျဖစ္သည္။ လက္ရွိလႊတ္ေတာ္ အခင္းအက်င္းတြင္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၁၃၃ ဦး၏ ကနဦး ေထာက္ခံမႈကို ရရွိႏိုင္ေရး အတြက္ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနျဖင့္ အေတာ္လံုးပန္းရဖြယ္ ရွိေနသည္ဟုလည္း မွတ္ခ်က္ျပဳမႈမ်ား ရွိေနသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ၿပီး သမၼတျဖစ္ႏိုင္ေျခ နည္းပါးလာပါက ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းကို သမၼတ ျဖစ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ေထာက္ခံမႈ ေပးလာႏိုင္သည္ဟုလည္း သံုးသပ္ခ်က္အခ်ဳိ႕ ရွိေနသည္။ လာမည့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ျပည္ေထာင္စု ၾက့ံခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီ အေနျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေနရာ ၁၃၀ ၌ အႏိုင္ရရွိခဲ့ပါက တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၁၆၆ ဦး၏ ေထာက္ခံမႈႏွင့္ေပါင္းလွ်င္ တပ္မေတာ္မွ ေရြးခ်ယ္ေသာ ဒုတိယသမၼတ တစ္ဦးသည္ သမၼတ ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲအလြန္ သမၼတေရြးခ်ယ္မႈသည္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာ သူမ်ားအၾကား အထူးေရပန္းစား စိတ္၀င္စားလာႏိုင္ဖြယ္ ရွိေနသည္။
ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႏွင့္ ဒုတိယသမၼတမ်ားသည္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ ေအာက္ပါအတိုင္း ကတိသစၥာ ျပဳရမည္ ျဖစ္သည္။ "ကြၽႏု္ပ္သည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအေပၚ သစၥာေစာင့္သိ ႐ိုေသၿပီး ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရး၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံးညီၫြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရး၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးတို႔ကို ထာ၀စဥ္ ဦးထိပ္ပန္ဆင္ ေဆာင္ရြက္ပါမည္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ဤႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္သိ လိုက္နာ႐ိုေသၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဥပေဒမ်ားကို လိုက္နာက်င့္သုံး ေဆာင္ရြက္ပါမည္။ မိမိ၏ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားကို ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္စြာျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ေဆာင္ရြက္ပါမည္။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တြင္ တရားမွ်တျခင္း၊ လြတ္လပ္ျခင္းႏွင့္ ညီမွ်ျခင္းတည္းဟူေသာ ေလာကပါလ တရားမ်ား ပိုမိုထြန္းကားေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ပါမည္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အက်ဳိးငွာ ႏိုင္ငံေတာ္အား မိမိ၏အသက္ႏွင့္ ကိုယ္ကိုအပ္ႏွင္းသည္ဟု ေလးနက္တည္ၾကည္စြာ ေၾကညာ၍ ကတိသစၥာ ျပဳသည္။"
နိဂံုး
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုေသာ္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အလြန္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ သမၼတ ျဖစ္လာမည့္သူသည္ ယေန႔ကာလထက္ ပိုမိုႀကီးေလးေသာ၊ ႐ႈပ္ေထြးေသာ၊ က်ယ္ျပန္႔ေသာ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး စိန္ေခၚမႈမ်ားကို ရင္ဆိုင္လာရႏိုင္ဖြယ္ ရွိေသာ္လည္း လႊတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႕သည္ ယေန႔ကာလထက္ ပိုမိုအားေကာင္း ေမာင္းသန္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္မည္ဆိုပါက ေတာ္ေသးသည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္မ်ားအေပၚ မွန္းဆတြက္ခ်က္ ရသည္မွာ က်ားၿမီးဆြဲရသကဲ့သို႔ ျဖစ္တတ္သျဖင့္ အေကာင္းဆံုးကို ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ အဆိုးဆံုးကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရန္လည္း အသင့္ျပင္ဆင္ထားသင့္ပါေၾကာင္း ေၾကညာေမာင္းခတ္ လိုက္ရပါသည္။
ဇြန္လဆန္းက ေနျပည္ေတာ္တြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ကမၻာ့စီးပြားေရး ဖိုရမ္သုိ႔
တက္ေရာက္လာေသာ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္
သူရဦးေရႊမန္း
ယခု ရက္ပုိင္းမ်ားအတြင္း ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေလာကတြင္ သမၼတ ျဖစ္လိုသူမ်ား၏ အသံမ်ား က်ယ္ေလာင္လာေနသည္ကို ၾကားသိေနရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အလြန္ အစိုးရသစ္ကို ဦးေဆာင္မည့္ သမၼတ ေနရာအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္မည့္ သမၼတေလာင္း ဦးေရသည္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ အလြန္ထက္ ပိုမိုမ်ားႏိုင္သည္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳႏိုင္သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္ဆုရွင္ႏွင့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္က သမၼတျဖစ္ခ်င္သည္ဟု တရား၀င္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာခဲ့ေသာအခါ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပမွ သမၼတေနရာအေပၚ စိတ္၀င္စားမႈ မ်ားသည္လည္း ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ပင္ သမၼတျဖစ္ရန္ စိတ္အားထက္သန္ လာျခင္းမွာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ အထူးဆက္စပ္ ေနသည္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳႏိုင္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ အႀကီးအကဲႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အႀကီးအကဲသည္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ျဖစ္သည္ဟု ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၁၆ တြင္ လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႏွင့္ ဒုတိယ သမၼတမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ကိုယ္စားျပဳသည္ဟု ပုဒ္မ ၅၇ တြင္ လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ တစ္၀န္းလုံးတြင္ ႏိုင္ငံသားအားလုံး၏ အထြတ္အထိပ္ေနရာ ရရွိသည္ဟု ပုဒ္မ ၅၈ တြင္လည္းေကာင္း၊ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၊ ႏိုင္ငံသားမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတို႔တြင္ သမၼတ၏ ေနရာကို ေဖာ္ျပထားသည္။ ထို႔အျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ ပုဒ္မ ၂၀၁ အရ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီကို ဦးေဆာင္ၿပီး ပုဒ္မ ၂၀၃ အရ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကို တာ၀န္ခံရသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ ပုဒ္မ ၂၀၄ (က) အရ ျပစ္ဒဏ္လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ ေပးႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ပုဒ္မ ၂၀၄ (ခ) အရ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ကိုမူ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ၏ ေထာက္ခံမႈႏွင့္သာ ေပးႏိုင္သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအရ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အစိုးရ အဖြဲ႕၀င္မ်ား အပါအ၀င္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တရားစီရင္ေရးဆိုင္ရာ အႀကီးအကဲ အမ်ားစုကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၏ သေဘာတူညီမႈျဖင့္ ခန္႔ထားႏိုင္သည္။ သမၼတ၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္သည္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒအရ က်ယ္ျပန္႔ၿပီး သမၼတသည္သာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ဖိဖိစီးစီး လုပ္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆႏိုင္သည့္အေလ်ာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္လည္း သမၼတ ျဖစ္လိုသည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ေျပာလာျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳမႈ အခ်ဳိ႕လည္း ရွိေနသည္။
ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၀၈ အရ သမၼတသည္ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးမ်ား၊ ဒုတိယ ၀န္ႀကီးမ်ား၊ ျပည္ေထာင္စု ေရွ႕ေနခ်ဳပ္၊ ဒုတိယ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္၊ ျပည္ေထာင္စု စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္၊ ဒုတိယ စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္၊ ျပည္ေထာင္စု ရာထူး၀န္အဖြဲ႕ ဥကၠ႒ႏွင့္ အဖြဲ႕၀င္မ်ား၊ တိုင္းေဒသႀကီးႏွင့္ ျပည္နယ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ား၊ ေနျပည္ေတာ္ေကာင္စီ ဥကၠ႒ႏွင့္ အဖြဲ႕၀င္မ်ား၊ ျပည္ေထာင္စု တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ တရားသူႀကီးမ်ားကို ခန္႔အပ္ႏိုင္သည့္အျပင္ ၀န္ထမ္းအဖြဲ႕အစည္း အႀကီးအမွဴးမ်ားကို ဥပေဒႏွင့္အညီ ခန္႔အပ္ႏိုင္၊ ထုတ္ပယ္ႏိုင္သည္။
| ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ သူရဦးေရႊမန္းအၾကား ဆက္ဆံေရးသည္ လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ ပိုမိုအားေကာင္း လာႏိုင္ၿပီး ႏွစ္ဦးအၾကား မဟာမိတ္အသြင္ ဆက္ဆံေရးမ်ဳိး ျဖစ္လာႏိုင္သည္ဟုလည္း ေကာက္ခ်က္ျပဳမႈမ်ား ရွိေနသည္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ သူရဦးေရႊမန္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔အၾကား သံုးနားညီ ဆက္ဆံေရးသည္ ပံုရိပ္စစ္လား၊ ပံုရိပ္ေယာင္လား ဆိုသည္ကိုမူ တိတိက်က် မွတ္ခ်က္မျပဳႏိုင္ၾကေခ် . . . . . |
ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအရ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တရားစီရင္ေရး နယ္ပယ္တြင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ရရွိထားေသာ္လည္း အမ်ားစုမွာ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပ၊ သေဘာတူညီခ်က္ ရယူၿပီးမွသာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည့္ အေနအထားရွိသည္။ ပုဒ္မ ၄၁၀ အရ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီႏွင့္ ညႇိႏိႈင္းၿပီး ဥပေဒကဲ့သို႔ အာဏာတည္သည့္ အမိန္႔ထုတ္ျပန္၍ အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကညာႏုိင္ေသာ္လည္း ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပအတည္ျပဳခ်က္ ရယူရန္ လိုအပ္သည္။
၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပရန္ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ လိုေသးသည့္ အခ်ိန္တြင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအ၀ိုင္း၌ သမၼတ ျဖစ္လိုသူမ်ား တန္းစီထုတ္ေဖာ္ လာၾကသည္။ သက္တမ္းတစ္ခုသာ တာ၀န္ယူမည္ဟု ေျပာခဲ့ေသာ သမၼတဦးသိန္းစိန္က ဒုတိယသက္တမ္းတြင္ သမၼတျပန္လုပ္ရန္ စဥ္းစားမည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ေျပာခဲ့သည္။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း သူမအေနျဖင့္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ ျပည္သူလူထု အက်ဳိးကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ရန္ သမၼတျဖစ္လိုပါသည္ဟု ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပတြင္ အတိအလင္း ေၾကညာခဲ့သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ မေရွးမေႏွာင္း၊ သမၼတျဖစ္လိုေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာလာျပန္သူမွာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္း ျဖစ္သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအရ သမၼတသို႔ သြားရာလမ္းတြင္ ပထမဦးစြာ ဒုတိယသမၼတျဖစ္ရန္ လိုအပ္သည္။ ဒုတိယသမၼတသို႔ ေရာက္ရွိႏိုင္သည့္ လမ္းသံုးသြယ္ရွိသည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္လမ္း၊ အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္လမ္းႏွင့္ တပ္မေတာ္လမ္းတို႔ ျဖစ္သည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၃၃၀ အနက္ ၁၆၆ ဦးက ေထာက္ခံလွ်င္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္လမ္းမွ ေရြးခ်ယ္သည့္ ဒုတိယသမၼတ ျဖစ္ႏိုင္သည္။
အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၁၆၈ ဦးအနက္ ၈၅ ဦးက ေထာက္ခံလွ်င္ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္လမ္းမွ ေရြးခ်ယ္သည့္ ဒုတိယသမၼတ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၁၆၆ ဦးအနက္ ၈၄ ဦးက ေထာက္ခံလွ်င္ တပ္မေတာ္လမ္းမွ ဒုတိယသမၼတ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ မည္သူမဆို လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္တြင္ ဒုတိယသမၼတျဖစ္ရန္ မေသခ်ာလွ်င္ တပ္မေတာ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွ ေရြးတင္သည့္ ဒုတိယသမၼတ ျဖစ္လာႏိုင္ရန္ ျပင္ဆင္ေဆာင္ရြက္ လာႏိုင္သည့္နည္းတူ တပ္မေတာ္ အရာရွိႀကီး တစ္ဦးဦးသည္လည္း ဒုတိယသမၼတ ျဖစ္လာႏိုင္သည္။
လက္ရွိသမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ လက္ရွိလႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔အၾကား သံုးပြင့္ဆိုင္ ဆက္ဆံေရးကို သံုးသပ္ဆန္းစစ္လွ်င္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ သူရဦးေရႊမန္းတို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးႏွင့္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးတို႔သည္ ေအးစက္ေနသည္ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ သူရဦးေရႊမန္းတို႔ ႏွစ္ဦးအၾကား ဆက္ဆံေရးမွာ ထူးျခားေကာင္းမြန္ေနသည္ကို ေတြ႕ႏိုင္သည္။ အတည္မျပဳႏိုင္ေသာ သတင္းမ်ားအရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ကမၻာ့စီးပြားေရးဖိုရမ္ တက္ေရာက္ရန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ေနျပည္ေတာ္သို႔ ကားႏွင့္ထြက္ခြာ ခဲ့သည့္အခ်ိန္တြင္ သူရဦးေရႊမန္းသည္ လွည္းကူးၿမိဳ႕မွ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေစာင့္ႀကိဳၿပီး ယာဥ္တန္းတစ္ခုတည္းအျဖစ္ ေနျပည္ေတာ္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ကမၻာ့စီးပြားေရးဖိုရမ္၊ ညစာစားပြဲကိုလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ သူရဦးေရႊမန္းအား ဖိတ္ၾကားမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဘ၀င္မက်သျဖင့္ ဖိတ္စာရလင့္ကစား တက္ေရာက္ခဲ့ျခင္း မရွိဟု အတည္မျပဳႏိုင္လင့္ကစား စိတ္၀င္စားဖြယ္ ၾကားသိခဲ့ရသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ သူရဦးေရႊမန္းအၾကား ဆက္ဆံေရးသည္ လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ ပိုမိုအားေကာင္း လာႏိုင္ၿပီး ႏွစ္ဦးအၾကား မဟာမိတ္အသြင္ ဆက္ဆံေရးမ်ဳိး ျဖစ္လာႏိုင္သည္ဟုလည္း ေကာက္ခ်က္ျပဳမႈမ်ား ရွိေနသည္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ သူရဦးေရႊမန္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔အၾကား သံုးနားညီ ဆက္ဆံေရးသည္ ပံုရိပ္စစ္လား၊ ပံုရိပ္ေယာင္လား ဆိုသည္ကိုမူ တိတိက်က် မွတ္ခ်က္မျပဳႏိုင္ၾကေခ်။
ဒုတိယသမၼတ သံုးဦးအနက္ တစ္ဦးကို သမၼတအျဖစ္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္ မဲေပးေရြးခ်ယ္မည္ ျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၆၆၄ ဦး အနက္ ၃၃၃ ဦးက ေထာက္ခံသူသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတအျဖစ္ ေရြးေကာက္ခံရမည္ ျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ရွိ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၁၆၆ ဦးသည္ သမၼတအတြက္ လိုအပ္ေသာ ေထာက္ခံမဲ ထက္၀က္ကို ကိုယ္စားျပဳသျဖင့္ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ေထာက္ခံမႈ ရရွိသူသည္ သမၼတျဖစ္ရန္ အေလးသာသည္ဟု ေယဘုယ် မွတ္ခ်က္ျပဳႏိုင္သည္။ လတ္တေလာ သမၼတျဖစ္လိုသူ သံုးဦးတြင္ ႏွစ္ဦးသည္ တပ္မေတာ္ အရာရွိႀကီးေဟာင္းမ်ား ျဖစ္သျဖင့္ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ေထာက္ခံမႈသည္ သူတို႔ႏွစ္ဦးထံ တိမ္းညြတ္ႏိုင္သည္ဟု ေယဘုယ် မွတ္ခ်က္ျပဳႏိုင္ေသာ္လည္း တပ္မေတာ္မွ အရာရွိႀကီး တစ္ဦးဦး သမၼတျဖစ္လာ ႏိုင္ေျခမွာလည္း ျမင့္မားသည္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳႏိုင္သည္။
ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္ သမၼတေရြးခ်ယ္ရာ၌ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေထာက္ခံမႈ၏ အေရးပါမႈကို သိျမင္သည့္အေလ်ာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ေရးကို လြန္ခဲ့ေသာ ကာလမ်ားအတြင္း အားသြန္ခြန္စိုက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပံု ရသည္ဟုလည္း သံုးသပ္ၾကသည္။ တပ္မေတာ္ အရာရွိႀကီးမ်ား၊ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံ မႈမ်ားမွတစ္ဆင့္ တပ္မေတာ္၏ ယံုၾကည္မႈကို တည္ေဆာက္ရန္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အဆိုျပဳမႈမ်ားသည္ တပ္မေတာ္၏ အမိန္႔နာခံေသာ အထက္ေအာက္ ဖြဲ႕စည္းမႈ ပံုစံဘက္မွ စဥ္းစားလွ်င္ အနည္းငယ္ ခြၽတ္ေခ်ာ္မႈမ်ား ရွိေနသည္ဟု ခံစားမိသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ သမၼတျဖစ္ႏိုင္ေျခကို လက္ရွိဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအရ ဆန္းစစ္ၾကည့္လွ်င္ အလြန္အလားအလာ နည္းသည္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳရမည္ ျဖစ္သည္။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ ၅၉ (စ)ကို ျပင္ဆင္ႏိုင္မွသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနျဖင့္ သမၼတျဖစ္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ပုဒ္မ ၅၉ (စ)ကို ျပင္ဆင္ႏိုင္ရန္မွာလည္း ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၄၉၉ ဦးက ေထာက္ခံရမည့္အျပင္ ျပည္လံုးကြၽတ္ ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပၿပီး မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ ထက္၀က္ေက်ာ္၏ ေထာက္ခံမႈကို ရရွိရန္ လိုအပ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို သမၼတ ျဖစ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ခရီးသည္ ရွည္လ်ားဖြယ္ ရွိေနသည္။ ပုဒ္မ ၅၉ (စ)ကို ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒမူၾကမ္းတြင္ ထည့္သြင္းႏိုင္ရန္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၁၃၃ ဦးက ေထာက္ခံရမည္ ျဖစ္သည္။ လက္ရွိလႊတ္ေတာ္ အခင္းအက်င္းတြင္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၁၃၃ ဦး၏ ကနဦး ေထာက္ခံမႈကို ရရွိႏိုင္ေရး အတြက္ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနျဖင့္ အေတာ္လံုးပန္းရဖြယ္ ရွိေနသည္ဟုလည္း မွတ္ခ်က္ျပဳမႈမ်ား ရွိေနသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ၿပီး သမၼတျဖစ္ႏိုင္ေျခ နည္းပါးလာပါက ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းကို သမၼတ ျဖစ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ေထာက္ခံမႈ ေပးလာႏိုင္သည္ဟုလည္း သံုးသပ္ခ်က္အခ်ဳိ႕ ရွိေနသည္။ လာမည့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ျပည္ေထာင္စု ၾက့ံခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီ အေနျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေနရာ ၁၃၀ ၌ အႏိုင္ရရွိခဲ့ပါက တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၁၆၆ ဦး၏ ေထာက္ခံမႈႏွင့္ေပါင္းလွ်င္ တပ္မေတာ္မွ ေရြးခ်ယ္ေသာ ဒုတိယသမၼတ တစ္ဦးသည္ သမၼတ ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲအလြန္ သမၼတေရြးခ်ယ္မႈသည္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာ သူမ်ားအၾကား အထူးေရပန္းစား စိတ္၀င္စားလာႏိုင္ဖြယ္ ရွိေနသည္။
ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႏွင့္ ဒုတိယသမၼတမ်ားသည္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ ေအာက္ပါအတိုင္း ကတိသစၥာ ျပဳရမည္ ျဖစ္သည္။ "ကြၽႏု္ပ္သည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအေပၚ သစၥာေစာင့္သိ ႐ိုေသၿပီး ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရး၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံးညီၫြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရး၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးတို႔ကို ထာ၀စဥ္ ဦးထိပ္ပန္ဆင္ ေဆာင္ရြက္ပါမည္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ဤႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္သိ လိုက္နာ႐ိုေသၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဥပေဒမ်ားကို လိုက္နာက်င့္သုံး ေဆာင္ရြက္ပါမည္။ မိမိ၏ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားကို ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္စြာျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ေဆာင္ရြက္ပါမည္။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တြင္ တရားမွ်တျခင္း၊ လြတ္လပ္ျခင္းႏွင့္ ညီမွ်ျခင္းတည္းဟူေသာ ေလာကပါလ တရားမ်ား ပိုမိုထြန္းကားေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ပါမည္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အက်ဳိးငွာ ႏိုင္ငံေတာ္အား မိမိ၏အသက္ႏွင့္ ကိုယ္ကိုအပ္ႏွင္းသည္ဟု ေလးနက္တည္ၾကည္စြာ ေၾကညာ၍ ကတိသစၥာ ျပဳသည္။"
နိဂံုး
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုေသာ္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အလြန္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ သမၼတ ျဖစ္လာမည့္သူသည္ ယေန႔ကာလထက္ ပိုမိုႀကီးေလးေသာ၊ ႐ႈပ္ေထြးေသာ၊ က်ယ္ျပန္႔ေသာ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး စိန္ေခၚမႈမ်ားကို ရင္ဆိုင္လာရႏိုင္ဖြယ္ ရွိေသာ္လည္း လႊတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႕သည္ ယေန႔ကာလထက္ ပိုမိုအားေကာင္း ေမာင္းသန္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္မည္ဆိုပါက ေတာ္ေသးသည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္မ်ားအေပၚ မွန္းဆတြက္ခ်က္ ရသည္မွာ က်ားၿမီးဆြဲရသကဲ့သို႔ ျဖစ္တတ္သျဖင့္ အေကာင္းဆံုးကို ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ အဆိုးဆံုးကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရန္လည္း အသင့္ျပင္ဆင္ထားသင့္ပါေၾကာင္း ေၾကညာေမာင္းခတ္ လိုက္ရပါသည္။
No comments :
Post a Comment