အစိုးရ၀န္ႀကီးေတြပါ၀င္တဲ့ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ ဗဟိုေကာ္မတီကေန
ဇူလိုင္လထုတ္ Time မဂၢဇင္းကို ပိတ္ပင္လိုက္တာေၾကာင့္၊ အျခား စာနယ္ဇင္း
လြတ္လပ္ခြင့္ေတြအတြက္ စိုးရိမ္စရာ အေျခအေန ျဖစ္လာတယ္လို႔ ျမန္မာ
စာနယ္ဇင္းသမားေတြက ယူဆပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အဲ့ဒီ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ
ဗဟိုေကာ္မတီရဲ႕ တာ၀န္ပိုင္းနဲ႔ လက္ေတြ႔လုပ္ရပ္ေတြ အေပၚမွာလည္း သူတို႔က
ေမးခြန္းထုတ္ေနၾကပါတယ္။ ကိုသားညြန္႔ဦးက စံုစမ္းတင္ျပထားပါတယ္။
ျမန္မာသံဃာတပါးျဖစ္တဲ့ ဦး၀ီရသူပံုကို မ်က္ႏွာဖံုးတင္ေဖာ္ျပတဲ့ “The Face of Buddhist Terror” ေဆာင္းပါးေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာကို အထင္အျမင္ လဲြမွားေစၿပီး၊ ဘာသာစံုအၾကား အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ေနတာကို ထိခိုက္ေစတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ဇူလိုင္လထုတ္ Time မဂၢဇင္းကို ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြက ပိတ္ပင္လိုက္တာပါ။ အခုလို ပိတ္ပင္ေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္တဲ့ အဖဲြ႔ကေတာ့ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ ဗဟိုေကာ္မတီျဖစ္ၿပီး၊ ဒီေကာ္မတီကိုေတာ့ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကိုကို က ဦးေဆာင္ပါတယ္။
အဖဲြ႔၀င္ေတြထဲမွာေတာ့ ျပန္ၾကားေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ ကာကြယ္ေရး စတဲ့ ၀န္ႀကီးဌာနေတြက ၀န္ႀကီးေတြ ဒု၀န္ႀကီးေတြ ပါ၀င္ၿပီး၊ ၂၀၁၃ မတ္လမွာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ က ဖဲြ႔ေပးခဲ့တာပါ။ အဓိကကေတာ့ ဘာသာေရးလံႈ႔ေဆာ္မႈေတြ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ကာကြယ္တားဆီးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ႏိုင္ငံတကာမွာ နာမည္ရတဲ့ သတင္းမီဒီယာတခုကို ဒီေကာ္မတီကေန ပိတ္ပင္အေရးယူ လိုက္တာေၾကာင့္ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ကို တနည္းတဖံုနဲ႔ ထိခိုက္ေစတယ္လို႔ ျမန္မာသတင္း မီဒီယာသမားေတြက ယူဆၾကပါတယ္။
ဒီေကာ္မတီအေနနဲ႔ သတင္းမီဒီယာေတြကို ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာအထိ ထိန္းခ်ဳပ္ပိုင္ခြင့္ ရိွသလဲဆိုတဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို ေမးခြန္းထုတ္ရလိမ့္မယ္လို႔ ျမန္ မာစာနယ္ဇင္းေကာင္စီ အဖဲြ႔၀င္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးျမင့္ေက်ာ္က ေျပာပါတယ္။
“သူတို႔ရဲ႕ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခြဲေရး ေကာ္မတီအေနနဲ႔ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို လုပ္ဖို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ဖြဲ႔ထားတာေပါ့။ အဲ့ဒီဟာက ဒီမီဒီယာကေန စာအုပ္ထုတ္တဲ့ ကိစၥကို စာအုပ္ထုတ္တယ္ဆုိတာေလ
ျပည္တြင္းမီဒီယာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ႏုိင္ငံျခားမီဒီယာ အဲ့ဒီဟာေတြ သြင္းခြင့္ မသြင္းခြင့္ေတြကို သူတို႔က လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိသလားေပ့ါ။ ပထမ က်ေနာ္တုိ႔ ေမးခြန္းထုတ္ရမွာ အဲ့ဒါပါ။ သူတို႔မွာ အဲ့ဒါမ်ိဳး ရွိတယ္ဆုိရင္ ေနာက္ထပ္ေရာ ဘယ္အတုိင္းအတာအထိ ထပ္ရွိေသးလဲ။ ျပည္တြင္းမီဒီယာေတြကိုေရာ တခုခု ေရးလို႔ရွိရင္ အဲ့ဒီအဖြဲ႔က တားပိုင္ခြင့္ရွိသလား။ ထုတ္ေ၀ခြင့္ေတြ ရပ္ပိုင္ခြင့္တို႔ ဘာတို႔ အဲ့ဒါမ်ိဳးေတြ ရွိသလား။ အဲ့ဒါက က်ေနာ္တို႔ ပထမဆံုး ေမးခြန္းထုတ္ရမယ့္ အခ်က္ထဲမွာပါတယ္။”
ျမန္မာစာနယ္ဇင္းေကာင္စီ အဖဲြ႔၀င္တဦးလည္းျဖစ္ the Voice Daily ရဲ႕ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္လည္းျဖစ္တဲ့ ဦးေက်ာ္မင္းေဆြကေတာ့ အခုလို အစိုးရေကာ္မတီကေန သတင္းမီဒီယာတခုကို ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္တဲ့ ေျဖရွင္းမႈကေတာ့ ျပႆနာ ေျပလည္ေစမယ့္ နည္းလမ္းမဟုတ္ဘူးလို႔ ျမင္ပါတယ္။
“ျပႆနာတစ္ခုကို ဒီလိုမ်ိဳး ေျဖရွင္းတာက ျပႆနာ ေျပလည္ေစတဲ့ နည္းလမ္းမဟုတ္ဘူးလို႔ က်ေနာ္တုိ႔က ယံုၾကည္တယ္ေလ။ ဒီဟာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ press council ထဲမွာရွိတဲ့ သူေတြကိုယ္တုိင္ကုိယ္က သေဘာထား အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္ေလ။ တဘက္ကတည္း ဒါ စိုးရိမ္ေသာက ျဖစ္မယ္ဆုိရင္လည္း ျဖစ္ထုိက္တဲ့ စိုးရိမ္ေသာကပါပဲ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ႏုိင္ငံျခား မီဒီယာတစ္ခုကို ပိတ္လုိက္တာမ်ိဳးက ျပည္တြင္းမီဒီယာေတြကိုေရာ အခ်ိန္မေရြး သူတို႔ အလိုမက်လို႔ရွိရင္ ဒီလိုမ်ား ပိတ္မလား ဆိုတဲ့ ေသာကေပါ့ေနာ္ ရွိပါတယ္။ တဘက္ကက်ေတာ့လည္း ဘာျပန္ၾကည့္လဲဆုိေတာ့ ဒါဟာ က်င့္၀တ္ပိုင္းဆုိင္ရာနဲ႔ ၿငိစြန္းတယ္ေပါ့ေနာ္။ ၿငိစြန္းတယ္ဆုိတာက ႏုိင္ငံတစ္ခုရဲ႕ ဘာသာတစ္ခုကုိ အထင္အျမင္ လြဲမွားေစေအာင္ ေရးသားထားတဲ့ဟာမ်ိဳးက က်င့္၀တ္နဲ႔ မညီဘူးဆိုတဲ့ ႐ႈေထာင့္ကေန ျပန္ၿပီးေတာ့ တံု႔ျပန္တာလည္း ရွိတယ္ဗ်။ ဒါေပမဲ့လည္း ဒီလို စာေစာင္တစ္ခုကို ဒီလို ပိတ္ပင္တာမ်ိဳးကေတာ့ က်ေနာ္ကေတာ့ ဘ၀င္မက်ပါဘူးခင္ဗ်။ ပိတ္ပင္တဲ့ ကန္႔သတ္တဲ့ တားဆီးတဲ့ ေျဖရွင္းနည္းကေတာ့ေလ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ပိတ္ပင္တယ္ဆုိရင္ Time မဂၢဇင္းတစ္ခုတည္းက ေရးတာမဟုတ္ဘူး။
ႏုိင္ငံတကာ မီဒီယာေတြ အားလံုးက ဒီသတင္းကို ေရးၾကတာပဲ။ ဒီအေၾကာင္းအရာ ဒီ issue ကို ေရးေနၾကတာပဲ။”
ဒီအေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ ဗဟိုေကာ္မတီအေနနဲ႔ ဇူလိုင္လထုတ္ Time မဂၢဇင္း ပိတ္ပင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ဖို႔အတြက္ ပံုႏွိပ္သူမ်ား ထုတ္ေ၀သူမ်ား မွတ္ပံုတင္နဲ႔ ျဖန္႔ခ်ိေရးလုပ္ငန္းမ်ား ႀကီးၾကပ္မႈ ဗဟိုအဖဲြ႔ကေန အဆိုျပဳတာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
အဲဒီအဖဲြ႔ကိုေတာ့ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာနက အဓိက ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာနအေနနဲ႔ သတင္းမီဒီယာေတြအေပၚမွာ ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္မႈေတြ ဆက္ရိွေနတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္တယ္လို႔လည္း ယူဆၾကပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာေတာ့ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ ဗဟိုေကာ္မတီရဲ႕ အခုလို လုပ္ေဆာင္မႈအေပၚမွာလည္း အံအားသင့္ၾကပါတယ္။ ဒီေကာ္မတီအေနနဲ႔ ဘာသာေရး အၾကမ္းဖက္မႈေတြျဖစ္ေအာင္ လံႈ႔ေဆာ္မႈေတြကို ကာကြယ္တားဆီးေရးကို လက္ေတြ႔က်က် လုပ္ရမွာျဖစ္ေပမဲ့၊ Time မဂၢဇင္း ျဖစ္ရပ္က်မွ အေရးယူၿပီး အျခားအေျခအေနေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳသလို ေတြ႔ေနရတယ္လို႔ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီအဖဲြ႔၀င္ ကိုျမင့္ေက်ာ္ က ေျပာပါတယ္။
“ဥပမာဗ်ာ အခု တရားပြဲေတြရွိတယ္။ တရားပြဲေတြက ေတာ္ေတာ္ကို က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ နားမေထာင္ဖူးေပမဲ့ နားေထာင္ခဲ့တဲ့သူေတြ ေျပာဆုိခ်က္ အရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လူမ်ိဳးေရးအရ လံႈ႔ေဆာ္တယ္။ အဲ့လိုဟာမ်ိဳးေတြ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လူေတြကို လံႈ႔ေဆာ္တယ္။ ဒီ Time မဂၢဇင္းဆိုတာ အေစာင္ေရ ၆၀၀ လား၊ ၉၀၀ လား ၉၀၀ ပဲ ထားပါေတာ့ဗ်ာ။ အဲ့ဒီ ၉၀၀ က ဘယ္လို အလႊာေတြမွာ ေရာက္သလဲ။ ေအာက္ေျခ လူအမ်ားစု အတိုင္းအတာအထိ ေရာက္သလား။ တကယ္ေတာ့ မေရာက္ဘူးေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး တရားပြဲေတြက - တရားပြဲေတြ ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ျဖစ္လာတယ္ဆုိတဲ့ဟာနဲ႔ တခ်ိဳ႕ ဆက္စပ္မႈေတြ ရွိေနတယ္လို႔ ယူဆၾကတာေပါ့ေနာ္။ အဲ့လိုဟာေတြကိုေရာ အေရးေပၚ စီမံခန္႔ခြဲေရး ဗဟိုေကာ္မတီက ဘာလို႔ အေရးမယူသလဲေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒါ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရွိပါတယ္။”
Time မဂၢဇင္းပါ ေဖာ္ျပခ်က္အေပၚ တုံ႔ျပန္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္း ျမန္မာျပည္ တြင္း သတင္းစာ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကၿပီး၊ အခ်ိဳ႕ သတင္းဌာနေတြကေတာ့ Time မဂၢဇင္းပါ ေဖာ္ျပခ်က္ကို ကန္႔ကြက္တယ္ဆိုတဲ့အထိ ေၾကညာခဲ့ၾကပါ တယ္။ Time မဂၢဇင္းကိုေတာ့ တဦးတည္း ကိုု္ယ္စားလွယ္အျဖစ္ အင္း၀ စာေပတိုက္က တင္သြင္းထားတာျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔စာေပတိုက္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဇူလိုင္လထုတ္ Time မဂၢဇင္းကို မျဖန္႔ခ်ိဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားေၾကာင္းလည္း သိရပါတယ္။
ျမန္မာသံဃာတပါးျဖစ္တဲ့ ဦး၀ီရသူပံုကို မ်က္ႏွာဖံုးတင္ေဖာ္ျပတဲ့ “The Face of Buddhist Terror” ေဆာင္းပါးေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာကို အထင္အျမင္ လဲြမွားေစၿပီး၊ ဘာသာစံုအၾကား အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ေနတာကို ထိခိုက္ေစတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ဇူလိုင္လထုတ္ Time မဂၢဇင္းကို ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြက ပိတ္ပင္လိုက္တာပါ။ အခုလို ပိတ္ပင္ေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္တဲ့ အဖဲြ႔ကေတာ့ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ ဗဟိုေကာ္မတီျဖစ္ၿပီး၊ ဒီေကာ္မတီကိုေတာ့ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကိုကို က ဦးေဆာင္ပါတယ္။
အဖဲြ႔၀င္ေတြထဲမွာေတာ့ ျပန္ၾကားေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ ကာကြယ္ေရး စတဲ့ ၀န္ႀကီးဌာနေတြက ၀န္ႀကီးေတြ ဒု၀န္ႀကီးေတြ ပါ၀င္ၿပီး၊ ၂၀၁၃ မတ္လမွာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ က ဖဲြ႔ေပးခဲ့တာပါ။ အဓိကကေတာ့ ဘာသာေရးလံႈ႔ေဆာ္မႈေတြ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ကာကြယ္တားဆီးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ႏိုင္ငံတကာမွာ နာမည္ရတဲ့ သတင္းမီဒီယာတခုကို ဒီေကာ္မတီကေန ပိတ္ပင္အေရးယူ လိုက္တာေၾကာင့္ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ကို တနည္းတဖံုနဲ႔ ထိခိုက္ေစတယ္လို႔ ျမန္မာသတင္း မီဒီယာသမားေတြက ယူဆၾကပါတယ္။
ဒီေကာ္မတီအေနနဲ႔ သတင္းမီဒီယာေတြကို ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာအထိ ထိန္းခ်ဳပ္ပိုင္ခြင့္ ရိွသလဲဆိုတဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို ေမးခြန္းထုတ္ရလိမ့္မယ္လို႔ ျမန္ မာစာနယ္ဇင္းေကာင္စီ အဖဲြ႔၀င္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးျမင့္ေက်ာ္က ေျပာပါတယ္။
“သူတို႔ရဲ႕ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခြဲေရး ေကာ္မတီအေနနဲ႔ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို လုပ္ဖို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ဖြဲ႔ထားတာေပါ့။ အဲ့ဒီဟာက ဒီမီဒီယာကေန စာအုပ္ထုတ္တဲ့ ကိစၥကို စာအုပ္ထုတ္တယ္ဆုိတာေလ
ျပည္တြင္းမီဒီယာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ႏုိင္ငံျခားမီဒီယာ အဲ့ဒီဟာေတြ သြင္းခြင့္ မသြင္းခြင့္ေတြကို သူတို႔က လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိသလားေပ့ါ။ ပထမ က်ေနာ္တုိ႔ ေမးခြန္းထုတ္ရမွာ အဲ့ဒါပါ။ သူတို႔မွာ အဲ့ဒါမ်ိဳး ရွိတယ္ဆုိရင္ ေနာက္ထပ္ေရာ ဘယ္အတုိင္းအတာအထိ ထပ္ရွိေသးလဲ။ ျပည္တြင္းမီဒီယာေတြကိုေရာ တခုခု ေရးလို႔ရွိရင္ အဲ့ဒီအဖြဲ႔က တားပိုင္ခြင့္ရွိသလား။ ထုတ္ေ၀ခြင့္ေတြ ရပ္ပိုင္ခြင့္တို႔ ဘာတို႔ အဲ့ဒါမ်ိဳးေတြ ရွိသလား။ အဲ့ဒါက က်ေနာ္တို႔ ပထမဆံုး ေမးခြန္းထုတ္ရမယ့္ အခ်က္ထဲမွာပါတယ္။”
ျမန္မာစာနယ္ဇင္းေကာင္စီ အဖဲြ႔၀င္တဦးလည္းျဖစ္ the Voice Daily ရဲ႕ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္လည္းျဖစ္တဲ့ ဦးေက်ာ္မင္းေဆြကေတာ့ အခုလို အစိုးရေကာ္မတီကေန သတင္းမီဒီယာတခုကို ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္တဲ့ ေျဖရွင္းမႈကေတာ့ ျပႆနာ ေျပလည္ေစမယ့္ နည္းလမ္းမဟုတ္ဘူးလို႔ ျမင္ပါတယ္။
“ျပႆနာတစ္ခုကို ဒီလိုမ်ိဳး ေျဖရွင္းတာက ျပႆနာ ေျပလည္ေစတဲ့ နည္းလမ္းမဟုတ္ဘူးလို႔ က်ေနာ္တုိ႔က ယံုၾကည္တယ္ေလ။ ဒီဟာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ press council ထဲမွာရွိတဲ့ သူေတြကိုယ္တုိင္ကုိယ္က သေဘာထား အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္ေလ။ တဘက္ကတည္း ဒါ စိုးရိမ္ေသာက ျဖစ္မယ္ဆုိရင္လည္း ျဖစ္ထုိက္တဲ့ စိုးရိမ္ေသာကပါပဲ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ႏုိင္ငံျခား မီဒီယာတစ္ခုကို ပိတ္လုိက္တာမ်ိဳးက ျပည္တြင္းမီဒီယာေတြကိုေရာ အခ်ိန္မေရြး သူတို႔ အလိုမက်လို႔ရွိရင္ ဒီလိုမ်ား ပိတ္မလား ဆိုတဲ့ ေသာကေပါ့ေနာ္ ရွိပါတယ္။ တဘက္ကက်ေတာ့လည္း ဘာျပန္ၾကည့္လဲဆုိေတာ့ ဒါဟာ က်င့္၀တ္ပိုင္းဆုိင္ရာနဲ႔ ၿငိစြန္းတယ္ေပါ့ေနာ္။ ၿငိစြန္းတယ္ဆုိတာက ႏုိင္ငံတစ္ခုရဲ႕ ဘာသာတစ္ခုကုိ အထင္အျမင္ လြဲမွားေစေအာင္ ေရးသားထားတဲ့ဟာမ်ိဳးက က်င့္၀တ္နဲ႔ မညီဘူးဆိုတဲ့ ႐ႈေထာင့္ကေန ျပန္ၿပီးေတာ့ တံု႔ျပန္တာလည္း ရွိတယ္ဗ်။ ဒါေပမဲ့လည္း ဒီလို စာေစာင္တစ္ခုကို ဒီလို ပိတ္ပင္တာမ်ိဳးကေတာ့ က်ေနာ္ကေတာ့ ဘ၀င္မက်ပါဘူးခင္ဗ်။ ပိတ္ပင္တဲ့ ကန္႔သတ္တဲ့ တားဆီးတဲ့ ေျဖရွင္းနည္းကေတာ့ေလ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ပိတ္ပင္တယ္ဆုိရင္ Time မဂၢဇင္းတစ္ခုတည္းက ေရးတာမဟုတ္ဘူး။
ႏုိင္ငံတကာ မီဒီယာေတြ အားလံုးက ဒီသတင္းကို ေရးၾကတာပဲ။ ဒီအေၾကာင္းအရာ ဒီ issue ကို ေရးေနၾကတာပဲ။”
ဒီအေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ ဗဟိုေကာ္မတီအေနနဲ႔ ဇူလိုင္လထုတ္ Time မဂၢဇင္း ပိတ္ပင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ဖို႔အတြက္ ပံုႏွိပ္သူမ်ား ထုတ္ေ၀သူမ်ား မွတ္ပံုတင္နဲ႔ ျဖန္႔ခ်ိေရးလုပ္ငန္းမ်ား ႀကီးၾကပ္မႈ ဗဟိုအဖဲြ႔ကေန အဆိုျပဳတာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
အဲဒီအဖဲြ႔ကိုေတာ့ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာနက အဓိက ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာနအေနနဲ႔ သတင္းမီဒီယာေတြအေပၚမွာ ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္မႈေတြ ဆက္ရိွေနတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္တယ္လို႔လည္း ယူဆၾကပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာေတာ့ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ ဗဟိုေကာ္မတီရဲ႕ အခုလို လုပ္ေဆာင္မႈအေပၚမွာလည္း အံအားသင့္ၾကပါတယ္။ ဒီေကာ္မတီအေနနဲ႔ ဘာသာေရး အၾကမ္းဖက္မႈေတြျဖစ္ေအာင္ လံႈ႔ေဆာ္မႈေတြကို ကာကြယ္တားဆီးေရးကို လက္ေတြ႔က်က် လုပ္ရမွာျဖစ္ေပမဲ့၊ Time မဂၢဇင္း ျဖစ္ရပ္က်မွ အေရးယူၿပီး အျခားအေျခအေနေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳသလို ေတြ႔ေနရတယ္လို႔ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီအဖဲြ႔၀င္ ကိုျမင့္ေက်ာ္ က ေျပာပါတယ္။
“ဥပမာဗ်ာ အခု တရားပြဲေတြရွိတယ္။ တရားပြဲေတြက ေတာ္ေတာ္ကို က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ နားမေထာင္ဖူးေပမဲ့ နားေထာင္ခဲ့တဲ့သူေတြ ေျပာဆုိခ်က္ အရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လူမ်ိဳးေရးအရ လံႈ႔ေဆာ္တယ္။ အဲ့လိုဟာမ်ိဳးေတြ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လူေတြကို လံႈ႔ေဆာ္တယ္။ ဒီ Time မဂၢဇင္းဆိုတာ အေစာင္ေရ ၆၀၀ လား၊ ၉၀၀ လား ၉၀၀ ပဲ ထားပါေတာ့ဗ်ာ။ အဲ့ဒီ ၉၀၀ က ဘယ္လို အလႊာေတြမွာ ေရာက္သလဲ။ ေအာက္ေျခ လူအမ်ားစု အတိုင္းအတာအထိ ေရာက္သလား။ တကယ္ေတာ့ မေရာက္ဘူးေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး တရားပြဲေတြက - တရားပြဲေတြ ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ျဖစ္လာတယ္ဆုိတဲ့ဟာနဲ႔ တခ်ိဳ႕ ဆက္စပ္မႈေတြ ရွိေနတယ္လို႔ ယူဆၾကတာေပါ့ေနာ္။ အဲ့လိုဟာေတြကိုေရာ အေရးေပၚ စီမံခန္႔ခြဲေရး ဗဟိုေကာ္မတီက ဘာလို႔ အေရးမယူသလဲေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒါ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရွိပါတယ္။”
Time မဂၢဇင္းပါ ေဖာ္ျပခ်က္အေပၚ တုံ႔ျပန္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္း ျမန္မာျပည္ တြင္း သတင္းစာ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကၿပီး၊ အခ်ိဳ႕ သတင္းဌာနေတြကေတာ့ Time မဂၢဇင္းပါ ေဖာ္ျပခ်က္ကို ကန္႔ကြက္တယ္ဆိုတဲ့အထိ ေၾကညာခဲ့ၾကပါ တယ္။ Time မဂၢဇင္းကိုေတာ့ တဦးတည္း ကိုု္ယ္စားလွယ္အျဖစ္ အင္း၀ စာေပတိုက္က တင္သြင္းထားတာျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔စာေပတိုက္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဇူလိုင္လထုတ္ Time မဂၢဇင္းကို မျဖန္႔ခ်ိဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားေၾကာင္းလည္း သိရပါတယ္။
အစိုးရ၀န္ႀကီးေတြပါ၀င္တဲ့ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ ဗဟိုေကာ္မတီကေန
ဇူလိုင္လထုတ္ Time မဂၢဇင္းကို ပိတ္ပင္လိုက္တာေၾကာင့္၊ အျခား စာနယ္ဇင္း
လြတ္လပ္ခြင့္ေတြအတြက္ စိုးရိမ္စရာ အေျခအေန ျဖစ္လာတယ္လို႔ ျမန္မာ
စာနယ္ဇင္းသမားေတြက ယူဆပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အဲ့ဒီ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ
ဗဟိုေကာ္မတီရဲ႕ တာ၀န္ပိုင္းနဲ႔ လက္ေတြ႔လုပ္ရပ္ေတြ အေပၚမွာလည္း သူတို႔က
ေမးခြန္းထုတ္ေနၾကပါတယ္။ ကိုသားညြန္႔ဦးက စံုစမ္းတင္ျပထားပါတယ္။
ျမန္မာသံဃာတပါးျဖစ္တဲ့ ဦး၀ီရသူပံုကို မ်က္ႏွာဖံုးတင္ေဖာ္ျပတဲ့ “The Face of Buddhist Terror” ေဆာင္းပါးေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာကို အထင္အျမင္ လဲြမွားေစၿပီး၊ ဘာသာစံုအၾကား အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ေနတာကို ထိခိုက္ေစတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ဇူလိုင္လထုတ္ Time မဂၢဇင္းကို ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြက ပိတ္ပင္လိုက္တာပါ။ အခုလို ပိတ္ပင္ေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္တဲ့ အဖဲြ႔ကေတာ့ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ ဗဟိုေကာ္မတီျဖစ္ၿပီး၊ ဒီေကာ္မတီကိုေတာ့ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကိုကို က ဦးေဆာင္ပါတယ္။
အဖဲြ႔၀င္ေတြထဲမွာေတာ့ ျပန္ၾကားေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ ကာကြယ္ေရး စတဲ့ ၀န္ႀကီးဌာနေတြက ၀န္ႀကီးေတြ ဒု၀န္ႀကီးေတြ ပါ၀င္ၿပီး၊ ၂၀၁၃ မတ္လမွာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ က ဖဲြ႔ေပးခဲ့တာပါ။ အဓိကကေတာ့ ဘာသာေရးလံႈ႔ေဆာ္မႈေတြ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ကာကြယ္တားဆီးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ႏိုင္ငံတကာမွာ နာမည္ရတဲ့ သတင္းမီဒီယာတခုကို ဒီေကာ္မတီကေန ပိတ္ပင္အေရးယူ လိုက္တာေၾကာင့္ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ကို တနည္းတဖံုနဲ႔ ထိခိုက္ေစတယ္လို႔ ျမန္မာသတင္း မီဒီယာသမားေတြက ယူဆၾကပါတယ္။
ဒီေကာ္မတီအေနနဲ႔ သတင္းမီဒီယာေတြကို ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာအထိ ထိန္းခ်ဳပ္ပိုင္ခြင့္ ရိွသလဲဆိုတဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို ေမးခြန္းထုတ္ရလိမ့္မယ္လို႔ ျမန္ မာစာနယ္ဇင္းေကာင္စီ အဖဲြ႔၀င္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးျမင့္ေက်ာ္က ေျပာပါတယ္။
“သူတို႔ရဲ႕ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခြဲေရး ေကာ္မတီအေနနဲ႔ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို လုပ္ဖို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ဖြဲ႔ထားတာေပါ့။ အဲ့ဒီဟာက ဒီမီဒီယာကေန စာအုပ္ထုတ္တဲ့ ကိစၥကို စာအုပ္ထုတ္တယ္ဆုိတာေလ
ျပည္တြင္းမီဒီယာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ႏုိင္ငံျခားမီဒီယာ အဲ့ဒီဟာေတြ သြင္းခြင့္ မသြင္းခြင့္ေတြကို သူတို႔က လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိသလားေပ့ါ။ ပထမ က်ေနာ္တုိ႔ ေမးခြန္းထုတ္ရမွာ အဲ့ဒါပါ။ သူတို႔မွာ အဲ့ဒါမ်ိဳး ရွိတယ္ဆုိရင္ ေနာက္ထပ္ေရာ ဘယ္အတုိင္းအတာအထိ ထပ္ရွိေသးလဲ။ ျပည္တြင္းမီဒီယာေတြကိုေရာ တခုခု ေရးလို႔ရွိရင္ အဲ့ဒီအဖြဲ႔က တားပိုင္ခြင့္ရွိသလား။ ထုတ္ေ၀ခြင့္ေတြ ရပ္ပိုင္ခြင့္တို႔ ဘာတို႔ အဲ့ဒါမ်ိဳးေတြ ရွိသလား။ အဲ့ဒါက က်ေနာ္တို႔ ပထမဆံုး ေမးခြန္းထုတ္ရမယ့္ အခ်က္ထဲမွာပါတယ္။”
ျမန္မာစာနယ္ဇင္းေကာင္စီ အဖဲြ႔၀င္တဦးလည္းျဖစ္ the Voice Daily ရဲ႕ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္လည္းျဖစ္တဲ့ ဦးေက်ာ္မင္းေဆြကေတာ့ အခုလို အစိုးရေကာ္မတီကေန သတင္းမီဒီယာတခုကို ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္တဲ့ ေျဖရွင္းမႈကေတာ့ ျပႆနာ ေျပလည္ေစမယ့္ နည္းလမ္းမဟုတ္ဘူးလို႔ ျမင္ပါတယ္။
“ျပႆနာတစ္ခုကို ဒီလိုမ်ိဳး ေျဖရွင္းတာက ျပႆနာ ေျပလည္ေစတဲ့ နည္းလမ္းမဟုတ္ဘူးလို႔ က်ေနာ္တုိ႔က ယံုၾကည္တယ္ေလ။ ဒီဟာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ press council ထဲမွာရွိတဲ့ သူေတြကိုယ္တုိင္ကုိယ္က သေဘာထား အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္ေလ။ တဘက္ကတည္း ဒါ စိုးရိမ္ေသာက ျဖစ္မယ္ဆုိရင္လည္း ျဖစ္ထုိက္တဲ့ စိုးရိမ္ေသာကပါပဲ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ႏုိင္ငံျခား မီဒီယာတစ္ခုကို ပိတ္လုိက္တာမ်ိဳးက ျပည္တြင္းမီဒီယာေတြကိုေရာ အခ်ိန္မေရြး သူတို႔ အလိုမက်လို႔ရွိရင္ ဒီလိုမ်ား ပိတ္မလား ဆိုတဲ့ ေသာကေပါ့ေနာ္ ရွိပါတယ္။ တဘက္ကက်ေတာ့လည္း ဘာျပန္ၾကည့္လဲဆုိေတာ့ ဒါဟာ က်င့္၀တ္ပိုင္းဆုိင္ရာနဲ႔ ၿငိစြန္းတယ္ေပါ့ေနာ္။ ၿငိစြန္းတယ္ဆုိတာက ႏုိင္ငံတစ္ခုရဲ႕ ဘာသာတစ္ခုကုိ အထင္အျမင္ လြဲမွားေစေအာင္ ေရးသားထားတဲ့ဟာမ်ိဳးက က်င့္၀တ္နဲ႔ မညီဘူးဆိုတဲ့ ႐ႈေထာင့္ကေန ျပန္ၿပီးေတာ့ တံု႔ျပန္တာလည္း ရွိတယ္ဗ်။ ဒါေပမဲ့လည္း ဒီလို စာေစာင္တစ္ခုကို ဒီလို ပိတ္ပင္တာမ်ိဳးကေတာ့ က်ေနာ္ကေတာ့ ဘ၀င္မက်ပါဘူးခင္ဗ်။ ပိတ္ပင္တဲ့ ကန္႔သတ္တဲ့ တားဆီးတဲ့ ေျဖရွင္းနည္းကေတာ့ေလ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ပိတ္ပင္တယ္ဆုိရင္ Time မဂၢဇင္းတစ္ခုတည္းက ေရးတာမဟုတ္ဘူး။
ႏုိင္ငံတကာ မီဒီယာေတြ အားလံုးက ဒီသတင္းကို ေရးၾကတာပဲ။ ဒီအေၾကာင္းအရာ ဒီ issue ကို ေရးေနၾကတာပဲ။”
ဒီအေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ ဗဟိုေကာ္မတီအေနနဲ႔ ဇူလိုင္လထုတ္ Time မဂၢဇင္း ပိတ္ပင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ဖို႔အတြက္ ပံုႏွိပ္သူမ်ား ထုတ္ေ၀သူမ်ား မွတ္ပံုတင္နဲ႔ ျဖန္႔ခ်ိေရးလုပ္ငန္းမ်ား ႀကီးၾကပ္မႈ ဗဟိုအဖဲြ႔ကေန အဆိုျပဳတာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
အဲဒီအဖဲြ႔ကိုေတာ့ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာနက အဓိက ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာနအေနနဲ႔ သတင္းမီဒီယာေတြအေပၚမွာ ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္မႈေတြ ဆက္ရိွေနတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္တယ္လို႔လည္း ယူဆၾကပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာေတာ့ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ ဗဟိုေကာ္မတီရဲ႕ အခုလို လုပ္ေဆာင္မႈအေပၚမွာလည္း အံအားသင့္ၾကပါတယ္။ ဒီေကာ္မတီအေနနဲ႔ ဘာသာေရး အၾကမ္းဖက္မႈေတြျဖစ္ေအာင္ လံႈ႔ေဆာ္မႈေတြကို ကာကြယ္တားဆီးေရးကို လက္ေတြ႔က်က် လုပ္ရမွာျဖစ္ေပမဲ့၊ Time မဂၢဇင္း ျဖစ္ရပ္က်မွ အေရးယူၿပီး အျခားအေျခအေနေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳသလို ေတြ႔ေနရတယ္လို႔ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီအဖဲြ႔၀င္ ကိုျမင့္ေက်ာ္ က ေျပာပါတယ္။
“ဥပမာဗ်ာ အခု တရားပြဲေတြရွိတယ္။ တရားပြဲေတြက ေတာ္ေတာ္ကို က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ နားမေထာင္ဖူးေပမဲ့ နားေထာင္ခဲ့တဲ့သူေတြ ေျပာဆုိခ်က္ အရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လူမ်ိဳးေရးအရ လံႈ႔ေဆာ္တယ္။ အဲ့လိုဟာမ်ိဳးေတြ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လူေတြကို လံႈ႔ေဆာ္တယ္။ ဒီ Time မဂၢဇင္းဆိုတာ အေစာင္ေရ ၆၀၀ လား၊ ၉၀၀ လား ၉၀၀ ပဲ ထားပါေတာ့ဗ်ာ။ အဲ့ဒီ ၉၀၀ က ဘယ္လို အလႊာေတြမွာ ေရာက္သလဲ။ ေအာက္ေျခ လူအမ်ားစု အတိုင္းအတာအထိ ေရာက္သလား။ တကယ္ေတာ့ မေရာက္ဘူးေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး တရားပြဲေတြက - တရားပြဲေတြ ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ျဖစ္လာတယ္ဆုိတဲ့ဟာနဲ႔ တခ်ိဳ႕ ဆက္စပ္မႈေတြ ရွိေနတယ္လို႔ ယူဆၾကတာေပါ့ေနာ္။ အဲ့လိုဟာေတြကိုေရာ အေရးေပၚ စီမံခန္႔ခြဲေရး ဗဟိုေကာ္မတီက ဘာလို႔ အေရးမယူသလဲေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒါ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရွိပါတယ္။”
Time မဂၢဇင္းပါ ေဖာ္ျပခ်က္အေပၚ တုံ႔ျပန္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္း ျမန္မာျပည္ တြင္း သတင္းစာ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကၿပီး၊ အခ်ိဳ႕ သတင္းဌာနေတြကေတာ့ Time မဂၢဇင္းပါ ေဖာ္ျပခ်က္ကို ကန္႔ကြက္တယ္ဆိုတဲ့အထိ ေၾကညာခဲ့ၾကပါ တယ္။ Time မဂၢဇင္းကိုေတာ့ တဦးတည္း ကိုု္ယ္စားလွယ္အျဖစ္ အင္း၀ စာေပတိုက္က တင္သြင္းထားတာျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔စာေပတိုက္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဇူလိုင္လထုတ္ Time မဂၢဇင္းကို မျဖန္႔ခ်ိဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားေၾကာင္းလည္း သိရပါတယ္။
ျမန္မာသံဃာတပါးျဖစ္တဲ့ ဦး၀ီရသူပံုကို မ်က္ႏွာဖံုးတင္ေဖာ္ျပတဲ့ “The Face of Buddhist Terror” ေဆာင္းပါးေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာကို အထင္အျမင္ လဲြမွားေစၿပီး၊ ဘာသာစံုအၾကား အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ေနတာကို ထိခိုက္ေစတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ဇူလိုင္လထုတ္ Time မဂၢဇင္းကို ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြက ပိတ္ပင္လိုက္တာပါ။ အခုလို ပိတ္ပင္ေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္တဲ့ အဖဲြ႔ကေတာ့ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ ဗဟိုေကာ္မတီျဖစ္ၿပီး၊ ဒီေကာ္မတီကိုေတာ့ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကိုကို က ဦးေဆာင္ပါတယ္။
အဖဲြ႔၀င္ေတြထဲမွာေတာ့ ျပန္ၾကားေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ ကာကြယ္ေရး စတဲ့ ၀န္ႀကီးဌာနေတြက ၀န္ႀကီးေတြ ဒု၀န္ႀကီးေတြ ပါ၀င္ၿပီး၊ ၂၀၁၃ မတ္လမွာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ က ဖဲြ႔ေပးခဲ့တာပါ။ အဓိကကေတာ့ ဘာသာေရးလံႈ႔ေဆာ္မႈေတြ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ကာကြယ္တားဆီးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ႏိုင္ငံတကာမွာ နာမည္ရတဲ့ သတင္းမီဒီယာတခုကို ဒီေကာ္မတီကေန ပိတ္ပင္အေရးယူ လိုက္တာေၾကာင့္ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ကို တနည္းတဖံုနဲ႔ ထိခိုက္ေစတယ္လို႔ ျမန္မာသတင္း မီဒီယာသမားေတြက ယူဆၾကပါတယ္။
ဒီေကာ္မတီအေနနဲ႔ သတင္းမီဒီယာေတြကို ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာအထိ ထိန္းခ်ဳပ္ပိုင္ခြင့္ ရိွသလဲဆိုတဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို ေမးခြန္းထုတ္ရလိမ့္မယ္လို႔ ျမန္ မာစာနယ္ဇင္းေကာင္စီ အဖဲြ႔၀င္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးျမင့္ေက်ာ္က ေျပာပါတယ္။
“သူတို႔ရဲ႕ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခြဲေရး ေကာ္မတီအေနနဲ႔ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို လုပ္ဖို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ဖြဲ႔ထားတာေပါ့။ အဲ့ဒီဟာက ဒီမီဒီယာကေန စာအုပ္ထုတ္တဲ့ ကိစၥကို စာအုပ္ထုတ္တယ္ဆုိတာေလ
ျပည္တြင္းမီဒီယာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ႏုိင္ငံျခားမီဒီယာ အဲ့ဒီဟာေတြ သြင္းခြင့္ မသြင္းခြင့္ေတြကို သူတို႔က လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိသလားေပ့ါ။ ပထမ က်ေနာ္တုိ႔ ေမးခြန္းထုတ္ရမွာ အဲ့ဒါပါ။ သူတို႔မွာ အဲ့ဒါမ်ိဳး ရွိတယ္ဆုိရင္ ေနာက္ထပ္ေရာ ဘယ္အတုိင္းအတာအထိ ထပ္ရွိေသးလဲ။ ျပည္တြင္းမီဒီယာေတြကိုေရာ တခုခု ေရးလို႔ရွိရင္ အဲ့ဒီအဖြဲ႔က တားပိုင္ခြင့္ရွိသလား။ ထုတ္ေ၀ခြင့္ေတြ ရပ္ပိုင္ခြင့္တို႔ ဘာတို႔ အဲ့ဒါမ်ိဳးေတြ ရွိသလား။ အဲ့ဒါက က်ေနာ္တို႔ ပထမဆံုး ေမးခြန္းထုတ္ရမယ့္ အခ်က္ထဲမွာပါတယ္။”
ျမန္မာစာနယ္ဇင္းေကာင္စီ အဖဲြ႔၀င္တဦးလည္းျဖစ္ the Voice Daily ရဲ႕ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္လည္းျဖစ္တဲ့ ဦးေက်ာ္မင္းေဆြကေတာ့ အခုလို အစိုးရေကာ္မတီကေန သတင္းမီဒီယာတခုကို ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္တဲ့ ေျဖရွင္းမႈကေတာ့ ျပႆနာ ေျပလည္ေစမယ့္ နည္းလမ္းမဟုတ္ဘူးလို႔ ျမင္ပါတယ္။
“ျပႆနာတစ္ခုကို ဒီလိုမ်ိဳး ေျဖရွင္းတာက ျပႆနာ ေျပလည္ေစတဲ့ နည္းလမ္းမဟုတ္ဘူးလို႔ က်ေနာ္တုိ႔က ယံုၾကည္တယ္ေလ။ ဒီဟာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ press council ထဲမွာရွိတဲ့ သူေတြကိုယ္တုိင္ကုိယ္က သေဘာထား အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္ေလ။ တဘက္ကတည္း ဒါ စိုးရိမ္ေသာက ျဖစ္မယ္ဆုိရင္လည္း ျဖစ္ထုိက္တဲ့ စိုးရိမ္ေသာကပါပဲ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ႏုိင္ငံျခား မီဒီယာတစ္ခုကို ပိတ္လုိက္တာမ်ိဳးက ျပည္တြင္းမီဒီယာေတြကိုေရာ အခ်ိန္မေရြး သူတို႔ အလိုမက်လို႔ရွိရင္ ဒီလိုမ်ား ပိတ္မလား ဆိုတဲ့ ေသာကေပါ့ေနာ္ ရွိပါတယ္။ တဘက္ကက်ေတာ့လည္း ဘာျပန္ၾကည့္လဲဆုိေတာ့ ဒါဟာ က်င့္၀တ္ပိုင္းဆုိင္ရာနဲ႔ ၿငိစြန္းတယ္ေပါ့ေနာ္။ ၿငိစြန္းတယ္ဆုိတာက ႏုိင္ငံတစ္ခုရဲ႕ ဘာသာတစ္ခုကုိ အထင္အျမင္ လြဲမွားေစေအာင္ ေရးသားထားတဲ့ဟာမ်ိဳးက က်င့္၀တ္နဲ႔ မညီဘူးဆိုတဲ့ ႐ႈေထာင့္ကေန ျပန္ၿပီးေတာ့ တံု႔ျပန္တာလည္း ရွိတယ္ဗ်။ ဒါေပမဲ့လည္း ဒီလို စာေစာင္တစ္ခုကို ဒီလို ပိတ္ပင္တာမ်ိဳးကေတာ့ က်ေနာ္ကေတာ့ ဘ၀င္မက်ပါဘူးခင္ဗ်။ ပိတ္ပင္တဲ့ ကန္႔သတ္တဲ့ တားဆီးတဲ့ ေျဖရွင္းနည္းကေတာ့ေလ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ပိတ္ပင္တယ္ဆုိရင္ Time မဂၢဇင္းတစ္ခုတည္းက ေရးတာမဟုတ္ဘူး။
ႏုိင္ငံတကာ မီဒီယာေတြ အားလံုးက ဒီသတင္းကို ေရးၾကတာပဲ။ ဒီအေၾကာင္းအရာ ဒီ issue ကို ေရးေနၾကတာပဲ။”
ဒီအေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ ဗဟိုေကာ္မတီအေနနဲ႔ ဇူလိုင္လထုတ္ Time မဂၢဇင္း ပိတ္ပင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ဖို႔အတြက္ ပံုႏွိပ္သူမ်ား ထုတ္ေ၀သူမ်ား မွတ္ပံုတင္နဲ႔ ျဖန္႔ခ်ိေရးလုပ္ငန္းမ်ား ႀကီးၾကပ္မႈ ဗဟိုအဖဲြ႔ကေန အဆိုျပဳတာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
အဲဒီအဖဲြ႔ကိုေတာ့ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာနက အဓိက ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာနအေနနဲ႔ သတင္းမီဒီယာေတြအေပၚမွာ ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္မႈေတြ ဆက္ရိွေနတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္တယ္လို႔လည္း ယူဆၾကပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာေတာ့ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခဲြမႈ ဗဟိုေကာ္မတီရဲ႕ အခုလို လုပ္ေဆာင္မႈအေပၚမွာလည္း အံအားသင့္ၾကပါတယ္။ ဒီေကာ္မတီအေနနဲ႔ ဘာသာေရး အၾကမ္းဖက္မႈေတြျဖစ္ေအာင္ လံႈ႔ေဆာ္မႈေတြကို ကာကြယ္တားဆီးေရးကို လက္ေတြ႔က်က် လုပ္ရမွာျဖစ္ေပမဲ့၊ Time မဂၢဇင္း ျဖစ္ရပ္က်မွ အေရးယူၿပီး အျခားအေျခအေနေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳသလို ေတြ႔ေနရတယ္လို႔ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီအဖဲြ႔၀င္ ကိုျမင့္ေက်ာ္ က ေျပာပါတယ္။
“ဥပမာဗ်ာ အခု တရားပြဲေတြရွိတယ္။ တရားပြဲေတြက ေတာ္ေတာ္ကို က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ နားမေထာင္ဖူးေပမဲ့ နားေထာင္ခဲ့တဲ့သူေတြ ေျပာဆုိခ်က္ အရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လူမ်ိဳးေရးအရ လံႈ႔ေဆာ္တယ္။ အဲ့လိုဟာမ်ိဳးေတြ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လူေတြကို လံႈ႔ေဆာ္တယ္။ ဒီ Time မဂၢဇင္းဆိုတာ အေစာင္ေရ ၆၀၀ လား၊ ၉၀၀ လား ၉၀၀ ပဲ ထားပါေတာ့ဗ်ာ။ အဲ့ဒီ ၉၀၀ က ဘယ္လို အလႊာေတြမွာ ေရာက္သလဲ။ ေအာက္ေျခ လူအမ်ားစု အတိုင္းအတာအထိ ေရာက္သလား။ တကယ္ေတာ့ မေရာက္ဘူးေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး တရားပြဲေတြက - တရားပြဲေတြ ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ျဖစ္လာတယ္ဆုိတဲ့ဟာနဲ႔ တခ်ိဳ႕ ဆက္စပ္မႈေတြ ရွိေနတယ္လို႔ ယူဆၾကတာေပါ့ေနာ္။ အဲ့လိုဟာေတြကိုေရာ အေရးေပၚ စီမံခန္႔ခြဲေရး ဗဟိုေကာ္မတီက ဘာလို႔ အေရးမယူသလဲေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒါ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရွိပါတယ္။”
Time မဂၢဇင္းပါ ေဖာ္ျပခ်က္အေပၚ တုံ႔ျပန္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္း ျမန္မာျပည္ တြင္း သတင္းစာ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကၿပီး၊ အခ်ိဳ႕ သတင္းဌာနေတြကေတာ့ Time မဂၢဇင္းပါ ေဖာ္ျပခ်က္ကို ကန္႔ကြက္တယ္ဆိုတဲ့အထိ ေၾကညာခဲ့ၾကပါ တယ္။ Time မဂၢဇင္းကိုေတာ့ တဦးတည္း ကိုု္ယ္စားလွယ္အျဖစ္ အင္း၀ စာေပတိုက္က တင္သြင္းထားတာျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔စာေပတိုက္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဇူလိုင္လထုတ္ Time မဂၢဇင္းကို မျဖန္႔ခ်ိဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားေၾကာင္းလည္း သိရပါတယ္။
No comments :
Post a Comment